En apolitik süper kahraman parodisi

Çizgi romandan sinemaya süper kahramanlar dünyayı sık sık kurtarır. Amerikan menşeli süper kahramanlık müessesesi de, memleketinin emperyalizmine sık sık denk düşen bir seyir izler. Dünyaya demokrasi getirme iddiasındaki gibi Amerikan öz güveni de, bunun rezil, saldırgan, başarısız uygulamaları ve sonuçları da süper kahramanlara yansır. Süper kahraman parodileri, bu yüzden son yıllarda giderek artan bir eğilim haline geldi, bir yandan da Kaptan Amerika gibi doğrudan propaganda anlamı taşıyan filmlerin çoğalmasına paralel. Süper kahramanlara yaptıkları işi sorgulatmak, Nolan’ın Kara Şövalye serisi gibi ciddi filmlerde de, Will Smith’li Hancock gibi komedilerde de görülen bir özellik. Kendiyle dalga geçmeyen süper kahraman kalmadı gibi, kimi Iron Man gibi fazlasıyla laubali. Geçen yıldan Galaksinin Koruyucuları kendini ciddiye almamasıyla çok sevilmişti. Yine Ryan Reynolds’un başrolünde olduğu Yeşil Fener, biraz bunun olmamışı gibiydi. Bu liste uzar gider de, kısaca, dünyayı kurtaran süper kahramanlara dair filmler içinde, bu kurtarıcılık kurumunu sorgulayan ve alay eden epeyce film var, ve bu filmler dünya jandarması ABD’nin beyaz perdedeki görüntüleri olduğuna göre, masaya yatırılan, sorgulanan, eleştirilen, eskisi kadar öz güvenle savunulamayan rol de aslında emperyalizme dairdir.
Bu uzun giriş şunun için: Deadpool başka türlü bir süper kahraman filmi olma iddiasında, ama bu bahsedilen mevzuyla alakası yok. Olabilecek en apolitik “anti” süper kahraman ya da süper kahraman parodisi. X Men karakterleriyle dalga geçiyor, ama esastan o kadar uzak duruyor ki, seyirciyi gıdıklaya gıdıklaya yine aynı kurtarıcılık gösterisine doğru pışpışlıyor. Kahramanın bütün meselesi çok kişisel, esprilerin malzemesi de yüzeysel ve rastlantısal. Mizah anlayışının başlıca kaynağı, kaba ve bencil olması ki, Recep İvedik’in süper güçleri olan Amerikalı kuzeni sayılabileceğinden, epey bilet sattırabilir.
Eski asker olan Wade, kansere yakalanır. Birtakım gizemli adamlar onu iyileştirmeyi teklif ederler. Wade’e güçler kazandıracak olan budur. Takıldığı barda kimin ne zaman öleceğine dair oynanan bir bahis vardır. İsmini kesin olarak kazandığı bu bahisten alır, Deadpool. Ama ameliyat sırasında yüzü deforme olur. Onu iyileştiren adamlar kendileri için çalışmasını ister. Berikiyse yüzünü düzeltsinler diye peşlerine düşer, onlar da Deadpool’a baskı yapmak için kız arkadaşını kaçırırlar. Ona yardıma birtakım X Men karakterleri gelir. Yani “iyi”lerle beraber, “kötü”lerin karşısındadır, ama tamamen kişisel ve tesadüfi sebeplerle. O kadar. Deadpool’un bir şeyi sorguladığı yoktur.
Çizgi roman tekeli (ve film yapımcısı) Marvel’ın son eserinin fragmanında kahramanın ağzından bile farklı bir süper kahraman filmi olduğu iddia edildiği halde, bu farklılık mesela orijinallik içermiyor, zeka ürünü olaylar ya da espriler de. Durum komedisi kalıplarına son derece sadık, bir durumla karşılaşıyor, ilk aklına gelen yüzeysel, kaba, erkek esprisini yapıyor. Arada komik olanları da çıkıyor elbette, onlar da film göndermeleri gibi, meraklısına. Geri kalanı, meşhur mobilya firmasının ürünlerinin İsveççe isimlerini söyleyip söyleyip kendi gülmek gibi, alakasız tekrarlar.
Sadece dandik bir konusu var diye hoş görmek mümkün. Ama son yılların kurtarıcılığı sorgulayan, onunla eğlenen eğilimi içinde, Deadpool süper kahramanlara şükrettirmek için yapılmış gibi.