Almanya-İngiltere: Hazırlık maçı deyip geçmeyin

Almanya ile İngiltere oynuyorsa, o maç, basit bir hazırlık müsabakası dahi olsa, sadece sahada olup bitenlerle yorumlanmaz. İki ülke arasındaki rekabet, çok farklı alanlara sirayet etmiştir ve futbol, bu rekabetin cephelerinden biri olarak görülür.

2. Dünya Savaşı sonrası birbirleriyle ilk resmi maçını 1966 Dünya Kupası’nda Wembley’de yapan ve İngiltere’nin uzatmalarda 4-2 kazandığı karşılaşmanın tarihin en tartışmalı finali olması biraz da bundan ileri gelir.

Mesele İngiltere-Almanya ise, drama hiçbir zaman eksik değildir. Futbol sahası, BBC’nin meşhur komedi dizisi Fawlty Towers’ın ‘Almanlar’ bölümünü andırır ve elbette ki bu karşılaşmada Almanların mahcup “Savaştan bahsetmeyin” uyarıları asla dikkate alınmaz.

Hafta sonu Berlin’de oynanan ve İngiltere’nin 2-0 geriden gelip 3-2 kazandığı maça Ozan Sülüm’ün Twitter’da “İkinci Dünya Savaşı gibi maç oldu valla” yorumu yapması bu yüzden bir İngiltere-Almanya klasiğiydi. İngilizler Berlin Olimpiyat Stadı’nı Alman müşterilerini kaz yürüyüşü (Nazi) yaparak kızdıran Basil gibi terk ettiler.

Rekabetin kültürü genişledikçe referanslar da kaçınılmaz olarak futbol dışına kayıyor. Oysa şimdi futbola odaklanılacak zaman.

2014 Dünya Kupası’nı kazanmasıyla birlikte uzun erimli futbol atılımının zirvesine eriştiği ve geleceğinin çok parlak olduğu düşünülen Almanya takımı, o günden bu yana bocalıyor. Rio de Janeiro’daki finalden beri oynadıkları 16 maçın sadece yarısını kazanabildiler. 8 galibiyete karşılık 6 yenilgileri var. Bunların 4’ü hazırlık maçlarında olsa da eleme grubundaki performansları da iç açıcı değildi. Joachim Löw’ün öğrencileri Brezilya’ya 10 maçta 28 puan toplayıp 36 gol atarak gitmişti. Fransa’ya ise 10 maçta 22 puan ve 24 golle (gollerin 11’i Cebelitarık’a) gidiyorlar.

Problemlerin başında santrfordan öte bekler var. 2014’te Philipp Lahm olduğu için kısmen bertaraf edilebilen bu problem, Lahm’ın milli takımı bırakmasıyla ayyuka çıktı. Ülke sürekli genç yıldız adayları çıkarsa da bir tane bek çıkartamadı. Löw sağ ve solda Durm, Hector, Ginter, Rudy hatta Emre Can’ı deniyor ama tüm bu isimler bek becerileri itibariyle sırıtmanın ötesine geçemiyor. İlkay Gündoğan’ın yokluğu da saha içi organizasyonlarını etkiliyor ancak Dortmundlu oyuncu turnuvaya yetişecek. Form durumunun nasıl olacağı ise merak konusu. Bek problemini çözemeyen Almanya’nın, İspanya’nın 2008-2010-2012 (arka arkaya Avrupa ve Dünya Kupası şampiyonlukları) arasında yaptığını tekrarlaması çok zor.

Öte yandan İngiltere bu sezon en renkli lig mücadelelerinden birine ev sahipliği yapmasının tadını çıkarıyor. Roy Hodgson, Leicester ve Tottenham’ın çıkışından milli takımda da faydalanıyor. Almanya karşısında maçın yıldızları Dele Alli ve Eric Dier orta sahada, Harry Kane ve James Vardy (oyuna sonradan girdi) forvette etkili bir performans ortaya koyarak 3 gol attı. Kane’in Cruyff dönüşü ve vuruşu, Vardy’nin usta topuğu, Dier’in son dakikadaki kafasıyla Berlin Olimpiyat Stadı’nı sessizliğe terk etmesi enfesti.

Yalnızca bir hazırlık maçı olmasına rağmen, Almanya ve İngiltere’nin saha içi uyumları ve eforları gelecek için çokça sinyal verdi. Elbette İngiltere’ye dair iddialı sözler söylemek için erken. Hodgson’ın maç sonrası dediği gibi Kane, Vardy, Alli, Dier, Rose gibi oyuncular henüz milli seviyede 10 maç dahi yapmış değiller. Yetenek var ama tecrübe yok. İngilizlerin futboldaki başarısızlıkları çoğu zaman Ada’nın ötesinde yeterli motivasyon, doğru taktik ve tecrübeyi yansıtamamalarından ileri gelir. Bu genç, korkusuz ve arzulu takım bunu başarabilir mi? Almanya maçının bu yolda umut verdiği kesin.