Önce kendini sağlıklı tutmayı bil

Birçok dostumu, öğrencimi, genç mimarı götürdüm Bergama’ya.
Yalnızca akropol (yüksek kent) için değil… Oraya deli Dumrul’ un asansörünü yapmalarından sonra çok da içimden gelmiyor Akropol’e çıkmak. Benim derdim yurttaşlarımın oraları görmesi iken onlarınki  “para” gibi geliyor bana. Yoksa Türklerin, oralıların görmelerini elden geldiğince önlemek mi istiyorlar?
 
Neyse, bu günler de geçecektir. 
Diyeceksiniz ki:

“Dur bakalım önce şu günleri aydınlığa çıkaralım bir.”

Bunun böyle olacağından, bir gün yolumuzun aydınlığa çıkacağından hiç kuşkum yok.
Geçecek, bu günler de geçecek. Kimileri suları yukarı akıtmağa çalışıyorlar. Olacak şey mi?

Ama onların istedikleri gibi davrananlar da var içimizde. Bunlar, yurttaşlarımızı umutsuzluğa düşürmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Kendi yollarını da kesiyorlar elbette. Becerilmesi gerekenler için güçlerini azaltıyorlar. İşte bu da benim gücüme gidiyor.

Akropol’ e çıksak bile, Asklepeion’ u görmeden, göstermeden edemiyorum.
Asklepeion, çağdaş Bergama kentinden yalnızca bir km. uzaklıkta. Bir sağlık merkezi…
Kutsal suları (şimdi koli basilli) var. Tiyatrosu var, betikliği var, tapınağı var, özel sağlıklaştırma yerleri var…
Övünç kaynağımız yerlerimizden biri…

Asklepeion’ un benim bir kez daha sözünü edeceğim yeri, yer altındaki tüneli…
Bu tünelin üzeri, neredeyse toprağın üzerine çıkacak gibi bir tonozla örtülü… Tonoz, toprağın yüzeyine neredeyse teğet gibi gerçekten... Tepesinde,  belli aralıklarla dizili, bir yazı kağıdı büyüklüğünde delikleri var…

Yıllar önce de anlatmıştım bu tüneli.
İşte bir daha anlatıyorum. 
Neden mi?
Çünkü sayrıların öz güçlerini etkilemek için yapılmış…
Tünelin başında, içine inebilmek için eş genişlikte merdiven var. Bu merdivenden, sağ yanınızda, bir karış bile olmayan genişlikte, birkaç cm derinlikteki kanalın içinde akan suyla birlikte iniyorsunuz. Yer altındaki tünelde yürümeğe başlıyorsunuz.
Siz yürürken, tepenizdeki delikten, altına geldiğinizde bir ses duyuyorsunuz: 

“Bu gün daha iyisin!”

Beş – on adım daha atınca bir sonraki deliğin altına geldiğinizde:

“Bu gün daha iyisin!”

Bu böyle sürüyor:

“Bu gün daha iyisin!”

Bu gün bütün yeryüzünden tin (ruh) doktorları yılda bir burada buluşuyorlar bildiğimce.
Böyle bir sağaltma yöntemi ilk kez burada uygulanmış çünkü…
Siz de bu yöntemi deneyin demiyorum.
Ama tersini de yapmayın…

Battık!
Dibe vurduk!
Türkiye parçalanıyor!

Demeyin sağınıza, solunuza…
Ne yapıyoruz?
Kimin, kimilerinin öz güçlerini sıfırlamağa çalışıyoruz?
Böyle yapacağımıza, savaşımın yollarını arasak ya…
Önce kendimize güç verelim. Yurttaşımızın öz gücünü yufkalaştırmaktansa… 

Elbette yengiyle çıkacağız bu alaca karanlıktan. Çünkü “gelecek” biziz!
İnanmıyorsanız liselilere sorun!

(Bu yazımı bitirmeden, nedense konumla ilgisi olmasa da, başımın içinde dönüp duran bir tümceyi 
sizinle paylaşmak istedim: 
Yalancı çobanın sürüsünü kurtlar parçalamış.)