'Yenikapı ruhu'!..

Dualist ruhun bedenden ayrılıp bir yerlerde dolaştığına inanır.. Ve “Ey ruh! Geldiysen üç kere tıkla…” denir ruh çağırma seanslarında. Huşu içinde fincanın üzerine konmuş parmaklardan artık hangisi tıkırdatırsa, ruhtan sinyal gelir, fincan önce yavaş sonra hızlanarak oradan oraya sürüklenir. Alttaki kağıtta harfler yazılıdır ve ruh da, konuşamasa bile, yazmasını da bilmeyecek değil ya, harften harfe dolanarak, yazar durur.

Bedensiz ruh! Ya da cisimsiz bilgi ve bilme durumu, bilinç!

Yenikapı’da dolanmış olan “ruh” böyle bir şey midir? Bedeni yok mudur yani? Olur mu, vardır tabii, ancak rivayet muhteliftir. Beden, elbet bir nesnelliğe sahiptir, kim hangi yöne çekiştirirse çekiştirsin, o sözü edilmiş “ruh” bir gerçeği ifadelendirmektedir. Geriye herkesin ondan ne anladığı ve nasıl değerlendirmeye çalıştığı kalır.

CHP lideri Sn. Kılıçdaroğlu “hepimiz Yenikapı’dan farklı şeyler anlamıştık” diyor. Bu, olay ve olgular karşısındaki fazlasıyla insani bir durumdur. Serçe ormanın ağaçlarını görür ama ya kaplumbağa ya da bir adım daha atarak, kör solucan –onlar ne hisseder orman karşısında, nasıl algılar ve hangi tanımı yapar? Orman tektir aslında, ama tek bir orman yoktur!

Yenikapı’daki ruh da öyle! Herkeste bir yakıştırma! Binalı Bey mesela, “gözümüz gibi koruyacağız” demiştir? Neyi koruyacaktır? Yenikapı’da ortaya konan “birlik beraberlik”i, –haydi “ruhu”nu diyelim–. C.Bşk. da koruyacaktı, korumaktaydı. Örneğin artık Kılıçdaroğlu’na “CHP Genel Müdürü” demiyordu. Hatta hakkındaki hakaret davalarından bile vazgeçmişti. Nereye kadar? Kılıçdaroğlu Adli Yıl Açılışı’nın Saray’da yapılmasını eleştirdiğinde Sn. C.Bşk. tutumunu anında değiştirdi.

Birlik beraberlik! Peki, eleştiri olmaz mı? Farklı düşünülüp ifade edildiğinde birlik beraberlik ve “ruhu” sona mı erer? Birlik denilen şey, bir “taraf”ın iki dudağına mı bağlıdır? Bir tarafın dediğince, onun istediği ve işine geldiği gibi olduğunda birlik yoksa ne birlik ne ruh –öyle mi? Bu “beraberlik” değildir, biattır! AKP ve en başta Sn. C.Bşk. “Yenikapı” denince, herkesin kendi peşi sıra dizileceğini, ne derse kabul edeceğini ve bildiğini eksiksiz yapacağını anlamıştır.

Ya Kılıçdaroğlu ne anlamıştır? Darbe tehlikesi karşısında devletin bekası için yan yana gelme, birlikte karşı durma. Kendisi “demokrasi için” demektedir. Ama AKP ile demokrasi, 14 yılın deneyleriyle yaklaşım ve tutumlar öne konduğunda, olanaksızdır ve anlaşılmamış olması daha da olanaksızdır. Geriye devletin bekası ve yeniden ayakları üzerine dikilmesi kalmaktadır ki, darbe karşısında olsa olsa demokratik olunacağını/olunabileceğini öngörmüştür herhalde CHP lideri. Hiç olmazsa olanca güdüklüğüyle burjuva demokrasisi vurgulansaydı!... Yalnızca “beka”! Ve buradan, tabii ki, yeterince el verilip destek olunduğu sonucu çıkarılıp, öyle değerlendirilerek, derhal OHAL ve KHK’lerle demokrasinin tersi yolunda koşulmaya başlanmıştır.

Ruhun gerçeği nedir? Darbe karşıtlığıdır. 15 Temmuz’da neredeyse tek bir Allah’ın kulu darbe destekçisi çıkmamış ve darbeye karşı oluş “birlik-beraberlik”in maddi zemini olmuştur. Sonrası rivayettir, çekiştirmelerdir!.. Çeşitli renkleriyle faşist de karşı çıkmıştır darbeye, liberal de, az ya da çok demokrat da, sosyalist de. Sonra “lütuf” denmiş, darbe fırsata çevrilmiştir. Yenikapı’da “C.Bşk. himayesinde” “darbe karşıtı miting” başkalarını Erdoğan/AKP yönetimi ardında safa sokmak üzere düzenlenmiş, “birlik ve beraberlik”in ancak böyle olabileceği dayatılmıştır. Ve sosyalistler, demokratlar, Gülen’le ilgisiz kişiler işten atılıp tutuklanmaya başlanmıştır örneğin. Kılıçdaroğlu’nun bir danışmanıyla iki PM üyesi bile üniversiteden uzaklaştırılmıştır. Birlik ve beraberlik mi? Vuracak, kıracaksın, istediğini istediğin gibi yapıp düzenleyeceksin ve her dediğine “olur paşam” densin isteyeceksin. Olmazsa; darbe karşıtlığından türeyen birlik para etmektedir ya, “birliği bozuyorlar”, “bozguncular” diyecek ve meclisi de, yargıyı da, ne varsa kendine bağlayıp yürüyeceksin!