Nükleer savaşa karşı şiirle barış!

Dünya Şiir Hareketi’nin (WPM) öncülüğünde şairler, nükleer savaş tehditine karşı, ekim ayı boyunca dünyanın her yerinde barış için buluştu.

Türkiye Yazarlar Sendikası da (TYS) şiir buluşmalarıyla bu tehlikeye dikkat çekti. 20 Ekim’de İzmir’de, 21 Ekim’de Ankara’da, 22 Ekim’de de  İstanbul’da şairler, barış şiirleri okudu. Yeryüzünün barış düşünü tazelediler. TYS, bildirisiyle barış isteğini yeniden söyledi. Köşeyi bu hafta onların bildirilerinden aldığım satırlara bırakıyorum.

“İnsanlığın acısını kendi acısı bilen her şair, savaşlarla, kıyımlarla, kıranlarla yaralanmış bu yeryüzünü sözcükleriyle onarmaya çalışırken kendi yarasını da iyileştirdiğini bilir.

Şiirdir onun biricik yol arkadaşı.

Hiroşima’nın ölüm uçağı Enola Gay’in pilotu Paul Tibbets, halkının kardeşi Walt Whitman’ı, onun “Çimen Yaprakları”nı, e.e Cummings’in “Profil”ini okusaydı o lanetli savaşa girmeyecek, Hiroşima topraklarına o soysuz bombayı bırakmayacaktı belki de.

Savaş, ancak ölüm getirir. Savaş öldürür, şiir yaşatır. Kan ve ölüm, ancak bir karışçık mezar toprağı, yazısız bir mezar taşı fethedebilir.

Bu yüzyıl küçük savaşlar yüzyılı. Yirminci yüzyılın iki büyük savaşından sonra, yeni yüzyılın irilli ufaklı iç savaşları, savaşları, çatışmaları o iki savaş kadar insanı bu dünyadan aldı.

İkinci Dünya Savaşı’nı bitirdiği söylenen Hiroşima ve Nagazaki bombalarından sonra dünya yeni nükleer saldırılarla, tehditlerle yeniden yeniden ölümle sınandı, sınanıyor.

Bugün savaş hükümetlerinin en korkunç anlaşmaları nükleer silahların kullanımı üzerine. Doğu’da ya da Batı’da savaşı, yayılmacı siyasetlerinin bir aracı gören iktidarların başvurduğu en tehlikeli araç nükleer silahlardır. Gizli ya da açık anlaşmalarla halklar ölüme gönderiliyor.

İki süper güç ABD ve Rusya, nükleer silahsızlanma anlaşmalarını çöpe attı. Her yıl 34 ton zenginleştirilmiş plütonyumun reaktörlerde yok edilmesi sözleşmesini bozdu. Savunma sistemleri alarmda, nükleer sığınakların kapıları açıldı.

Nükleer Denemelerin Yasaklanması Anlaşması Örgütü verilerine göre 1945’ten bugüne 2056 nükleer silah denemesi yapıldı. Bu denemelerde radyoaktif maddeler yeryüzünün köşe bucağına dağıldı ve üç buçuk milyon insan kanserden ölüme gitti.

Ve şimdi yaşlı dünyamız, yeniden ateş çemberinde. Ortadoğu’nun yangını yeryüzünü sarabilir.

Savaş için eğitilmiş askerler, tanklar, bombardıman uçakları, denizaltılar, nükleer denizaltılar, nükleer füzeler, kruvazörler...

Savaşın barbar, yıkıcı araçları insanlığın aydınlık avlusunda. Dünya, karartma günleriyle zifiri geceye bürünebilir.

Bu barbarlığa karşı şairler, yeni sözcükler kuşanmalıdır.

Dünya Şiir Hareketi’nin  öncülüğünde yeryüzünün her yerinde şairler bu güzel güz günlerinde barış şiirleri okuyorlar. Kötülüğe karşı dillerini, yüreklerini birer kalkan kılarak...   

Ülkemiz de ateş topunun içindedir. Ortadoğu’nun kıvılcımları köylerimizi, kasabalarımızı, kentlerimizi sarıyor. Bu kan, ölüm pazarlığının parçası olmak, nükleer enerjiyle, reaktörlerle, uzun menzilli füzelerle sarılmak, ülkeyi dipsiz bir uçuruma sürükleyebilir.

Biz şairler, bu korku sisinin ancak şairlerin evrensel barış bilinciyle, evrensel dayanışmasıyla, vicdanlarıyla dağılabileceğine inanıyoruz.

Bunun için

“YAŞASIN ŞİİR! ŞİİRLE BARIŞ!
DÜNYANIN BÜTÜN ŞAİRLERİ BİRLEŞİN!” diyoruz.”

Kolombiya’nın Medellin şehrinde 2011’de Kolombiyalı şair Fernando Rendon’un çağrısıyla 37 şairin buluşmasıyla kurulan ve Türkiye’de de Ataol Behramoğlu’nun Eşgüdüm Kurulu üyeliğini yaptığı  Dünya Şiir Hareketi de (World Poetry Movement) (WPM) bildirisinde nükleer savaş tehlikesine şöyle baktı: “Dünyanın ekonomik, siyasal, sosyal ve çevresel durumunun ciddiyeti karşısında açgözlü ve karanlıkçı düşünce, insanlık tarihi boyunca uygarlığın yaratmış olduğu yaşam, kültür ve güzelliği barbarlık ve yok oluşa sürüklerken Dünya Şiir Hareketi dünyanın bütün şairlerini, yazarlarını, sanatçılarını ve iyi niyet sahibi bütün dünya yurttaşlarını, “Nükleer Savaşa Karşı, Barış için, Dünya Şiir” etkinliğine ÇAĞIRIYOR”

Bu çağrıya şairler, ses verdiler.