2017, 'daha iyi bir dünya' isteyenleri mücadeleye çağırıyor

“Eski yıl”, yıl içinde neler olduğundan bağımsız olarak, “eskimiş” olmasıyla da artık geride kalmıştır! Yeni yılın başına gelindiğinde, “eski yıl”da “iyi” olanlar bile artık, sadece hoş anılardan ibarettir.

Yeni yıl ise eski yıldan hangi belaları devralmış olursa olsun hep “umut”la karşılanır.

2017’yi de öyle, umutla karşılıyoruz!

Son haftalarda, yandaş medyada çizilen pembe tabloları bir yana bırakırsak, medyada yapılan 2016 ile ilgili değerlendirmelerden görüyoruz ki, 2016 yakın tarihin en kötü geçen yıllarından birisidir. Ama buna karşın büyük çoğunluk 2017’yi yeni umutlarla, 2016’nın getirdiği sorunların aşılması için adımların atılacağı umuduyla karşılıyor.

Elbette bu “umutlu karşılama” ayakları yerden kesik bir “iyimserlik” olursa, bu ancak 2016’yı halklar için, emekçiler için cehenneme çevirenlerin ekmeğine yağ sürer. Ki, bunlar 2017’yi de insanlığa haram etmek için ellerinden geleni yaparlar. 

Elbette ki 2016’da olduğu gibi 2017’de de Erdoğan-AKP yönetimi; 

- “Tek parti tek adam rejimi” doğrultusunda attığı adımlara, 
- Gazeteleri, dergileri, TV’leri kapatma ve gazetecileri soruşturma ve  tutuklamaya,
- Seçilmiş belediye yöneticilerinin yerine kayyım uygulamasının faturasını halka çıkarmaya,
- Seçilmiş vekillerin gözaltına alınması ve tutuklanmasına,
- Terörle Mücadele Yasası (TMY), OHAL uygulamaları ile sokakların emekçilere, özgürlük ve demokrasi talep edenlere kapatmak için siyasi ortam terörize edilmeye,
- TMY ve OHAL uygulamalarıyla emek mücadelesini baskı altına almaya,
- Suriye’de ve Irak’ta askeri müdahaleleri derinleştirmeye,
- Kamu emekçilerinin iş güvencesinin gasbedilmesine... devam etmek isteyecektir.

Ancak aynı zamanda bu baskıların ne Türkiye’nin artık çözüm dayatan büyük sorunlarının çözümüne katkı yaptığı ne de geniş halk yığınlarının yaşamalarının iyileştirilmesine en küçük bir katkı yaptığı görülecektir. Dahası, iç politika, dış politika ve ekonomi politikalarında artık “denizin bittiği” aşamaya gelen iktidarın, 2016’daki tutumlarını sürdürmesi onları bir yandan bu güne kadar kendilerine oy veren geniş halk yığınlarıyla karşı karşıya getirirken öte yandan da kendi aralarındaki çatışmayı da artıran dinamikleri harekete geçirecektir.

Burada belirleyici olan ise, iktidarın niyetlerinden çok işçi sınıfı ve emekçilerin ileri kesimlerinin sendikal bürokrasinin inisiyatifini kırarak, sınıfın talepleri arkasında ne ölçüde duracağı, ilerici demokrat güçlerin, Türkiye’nin demokrasi güçlerinin kendi üstlerine düşenleri ne ölçüde yapacağıdır.

Kaldı ki 2016’nın karanlığına mücadelenin ışığını tutan önemli gelişmeler de oldu:
- Kadınların yıl boyunca temposu değişse de süren, yılın sonlarında, ise Hükümetin çıkarmak istediği “utanç yasası” girişimini püskürten mücadelesi,
- Kendi talepleri etrafında olsa da yıl boyunca hiç kesilmeden süren işçilerin kendi talepleri (taşeronlaştırma, ücret, işten atmalar, TİS görüşmeleri, çalışma koşulları...) etrafında verdikleri mücadeleler,
- İlerici demokrat güçlerin, halklarımızın barış ve özgürlük mücadelesi ve bu mücadelenin bir bileşeni olarak basın özgürlüğü mücadelesinin, bütün çeşitli sorunlarına karşın, yıl boyunca kesintisiz biçimde sürmesi, 
- 2015’te yakın tarihimizin en önemli işçi hareketi olarak ortaya çıkan metal mücadelesinin 2017’de MESS ve Türk Metal’le “randevusu”nun olması,
- 2017’de 3 milyon kamu emekçisinin TİS yılı ve iş güvencesi mücadelesinin öne çıkmasının kuvvetle muhtemel olması da dikkate alındığında, 2017’nin bir mücadele yılı olması için pek çok olumlu etkeni bir araya getirdiği de tartışılmazdır.

Kısacası; 2017’nin demokrasiden, özgürlükten yana güçlerin yılı olması için yeterince imkan vardır.
Onun içindir ki, “2017 daha iyi, daha yaşanır bir dünya isteyenleri mücadeleye çağıran bir yıldır” diyor, tüm okurlarımızın ve halklarımızın yeni yıllarını kutluyoruz.