'Hayır' diyen de 'Evet' diyen de 1 Mayıs'ta alanlara, birleşmeye!

2017 1 Mayısı yaklaşırken, gerek illerde gerekse pek çok ilçede 1 Mayıs’ın kutlanması için hazırlıklar yapılıyor. Dahası, resmi kutlama hazırlıklarının yanında, hafta sonunda pek çok sanayi havzasında, emekçi semtlerinde “yerel kutlamalar” yapılacağına dair haberler geliyor. Bu girişimler, OHAL’e ve emniyetin kutlamaları zorlaştıran ya da yasaklayan tutumlarına karşı 1 Mayıs’ın ülke sathında yaygın bir biçimde kutlanacağını gösteriyor. 

Şu çok açık ki; 2017 1 Mayısı, patronlar ve hükümetlerinin işçilerin, emekçilerin haklarına yönelik saldırısının, somutluk kazandığı bir sürecin eşiğinde kutlanacak.

EMEK MÜCADELESİ ZOR BİR DÖNEMİN EŞİĞİNDE 

Çünkü, Erdoğan-AKP Hükümeti, “İşçilerin kıdem tazminatının fona bağlanması” ve “kamu emekçilerinin iş güvencesinin ortadan kaldırılması” gibi emek mücadelesinin en önemli dayanağı olan haklara yönelik saldırının bu yıl içinde sonuç alıcı biçimde tamamlanacağını ilan etmiş bulunuyor. Bu konudaki hazırlıkların artık Hükümetin masasında olduğu, Cumhurbaşkanı, Başbakan ve ilgili bakanlar tarafından yeniden yeniden her vesileyle söyleniyor.

Bunların da ötesinde Hükümet kamu emekçilerinin iş güvencesini kaldırırken, aynı zamanda “taşeron işçiliği” de yeniden düzenleme adına, “performans yönetmeliğini” de yeniden düzenleyerek, tüm çalışma statülerini “Taşeron çalışma koşullarında eşitlemeyi” planlamaktadır.

Öte yandan 2017, metal, cam, petrokimya, kamu işçileri ve kamu emekçilerinin grup sözleşmelerinin yapılacağı toplusözleşme yılıdır. 

Beklenen enflasyon hedefinin daha yılın ilk üç ayında aşıldığı bir zamanda işçiler ve kamu emekçileri, OHAL koşullarında “Çalışma koşullarının iyileştirilmesi”, “ücret ve sosyal haklar” mücadelesine de girmek zorunda kalacaklardır.

SENDİKACILAR, 1 MAYIS’I ‘TÖREN’E İNDİRGİYOR

1 Mayıs İşçi sınıfının Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü olarak;

- Sınıfın ortak taleplerinin haykırıldığı, işçilerin emekçilerin kendi aralarındaki talep ortaklığını gördükleri,

- Sermayeye, patronlara, onların hükümetlerine işçilerin, emekçilerin talepleri konusunda kararlılığını gösterecekleri, gösterdikleri bir gündür. 

1 Mayıs’ın bu özelliğini artık Türkiye’de bilmeyen sendikacı yoktur.

1 Mayıs’ın bu özelliğini bilmeyen sendikacı yoktur ama bu özellikten kendine “görev” çıkaran ve bu görevin gerektirdiğini yapan sendikacı da ne yazık ki çok azdır.

Örneğin ülkenin en büyük işçi konfederasyonu Türk-İş, 1 Mayıs için yapmayı amaçladığı tek mitingi Ankara Tandoğan Meydanı’nda yapacak. DİSK, KESK, TMMOB ve TTB ise Ankara 1 Mayısı gösterisini Ankara Koleji Meydanı’nda yapacak!

Peki bu iki meydanda işçiler ayrı talepleri mi savunacak? 

Elbette hayır! Sendika ve konfederasyonlarının yöneticilerinin görüşü ve amacı ne olursa olsun, meydanlarda toplanan işçiler, kamu emekçileri, her kesimden emekçiler, aynı taleplerle meydanlarda olacak, aynı sloganları haykıracaklar. Nitekim önceki gün gazetemize konuşan işçiler, Türk-İş’in ayrı miting yapma tutumunu eleştirirken, “Ayrı meydanlarda aynı taleplerle” mitingler yapılacağını söylüyorlardı.

1 Mayıs gibi sınıfın en önemli Uluslararası Birlik ve Mücadele Günü’nde bir kutlamayı bile ortak yapamayan, birbirinden iki kilometre uzakta toplanarak 1 Mayıs kutlayan sendikaların bu ayrıştırıcı tutumunu gören işçiler, “ortak ve kararlı bir mücadele” için ne kadar motive olabilir? Bu kararıyla Türk-İş yönetiminin; “1 Mayıs’ı sınıfın birlik mücadelesinin bir adımı yapmak için nasıl bir 1 Mayıs kutlamalıyız?” sorusuna yanıt vermek yerine, “1 Mayıs’ı geçiştirmek için nasıl bir kutlama yaparız?” sorusuna yanıt verip kutlamayı da ona göre hazırlıyor görünüyor.

‘HAYIR’ DİYEN DE ‘EVET’ DİYEN DE ALANLARA 

Önceki güne kadar “meydan tartışması” yapan DİSK, KESK, TMMOB, TTB ise nihayet, 1 Mayıs kutlamasını İstanbul Bakırköy’de yapacaklarını açıkladılar. Bu açıklamada yapılan çağrıda emekçilere, “hayır’ını al da gel” dendi. 

Bu çağrı örneğin bir “referandum mitingi”nde anlaşılabilirdir ama tam da referandumun böldüğü işçilerin birleştirilmesinin işçi gündeminin en önemli maddesi olduğu bir zamanda, sınıfın din, dil, ırk, siyasi düşünce... farkı gözetmeden birliğin sembolü olan bir bayramda, işçilere, “Dün ‘hayır’ da demiş, ‘evet’ de demiş olsanız da sınıf taleplerinizle alanlara gelin!”  demek yerine, “hayır diyenlerin” alana çağırılması çok talihsiz bir çağrı olmuştur. Çünkü işçilerin, emekçilerin 1 Mayıs’a katılması için işyerinde örgütlenme yapmayan sendikaların bir de alana gelenleri “evetçi” “hayırcı” olarak bölmeye kalkmaları, 1 Mayıs’ın tarihiyle de ruhuyla da bağdaşmayan bir tutumdur. 

Elbette 1 Mayıs alanına “hayır” diyenler de gelecek, kendi taleplerini pankartlarında da taşıyacak, sloganlarla düşünce ve duygularını ifade edeceklerdir. Ama bunun 1 Mayıs’a çağrı yapan sendikalar tarafından teşvik edilmesi, emekçilerin referandumdaki bölünmesinin, “hayır” demenin sanki 1 Mayıs’ı kutlamanın şartıymış gibi sunulup, “İşçi Sınıfının Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü” olan 1 Mayıs’a taşınması doğru değildir.

ORTAK TALEPLERLE VE YAYGIN BİR 1 MAYIS İÇİN MÜCADELEYE 

Bu yüzden 1 Mayıs’ın temsil ettiği birlik mücadele ve dayanışmanın ifade ettiği değerlerin öne çıkarıldığı bir gün olması, alan, siyasi farklılıklar, ilerilik, gerilik gibi her ayrımın aşıldığı bir mücadele günü olarak kutlanması belirleyici önemdedir.  Ne yazık ki konfederasyonlar ve bağlı sendikaların önemli bir bölümü, bu gerçekliğin öneminin ya yeterince farkında değil ya da bunu çıkarlarına aykırı bulmaktadırlar. Ama bu farkı bildirecek olanlar da en başta sınıf bilinçli işçiler, emekçiler ve mücadeleci sendikacılardır.

Ayrıntıları değil sınıfı, emekçileri birleştiren taleplerle, işçi sınıfının ve emekçilerin temel haklarına yönelik saldırıları püskürtecek bir birlik ve mücadele kararlılığı ile, 2017 TİS’lerinin birlik ve mücadeleyle aşılacağı bilincini ifade eden pankart ve sloganlarla;

- Haydi yerel kutlamalarla her yeri 1 Mayıs alanı yapmaya!

- Haydi meydanlara! Haydi 1 Mayıs’a!