Aç gözlü Sapiens

Dünyanın, doğanın en büyük düşmanı insan. İnsan dışındaki tüm canlılar yaşadıkları ortama uyum sağlıyor, doğanın onlara verdiği ile yaşamlarını sürdürüyor. Başlangıçta durum insanlaşmaya başlayanlar için de böyleydi. Ama daha sonra, çalışmadan, yorulmadan yaşamanın, zenginleşmenin yolunu bulan, tadını alan uyanıklar işe önce benzer cinslerini yok ederek başladı. Biyolojik evrimi insanı mükemmele doğru götürürken, “Vicdan evrimi” bozuldu, kirlendi. “sapiens insan” doğanın verdikleri ile bir türlü doymadı. Eline geçene değil, önce yanındakinin eline geçene bakmaya başladı. Çalışmadan, emek vermeden elde etmenin yollarını bulmak için türlü yollar, düşünceler üretti. Kral oldu, kralın yanaşması oldu, soytarısı oldu, askeri oldu, müneccimi oldu, bey oldu, ağa oldu, bir şekilde, başlangıçta kimsenin olmayan toprakları, değerleri diğerlerinin elinden aldı. Almaya da devam ediyor. Biyolojik evrim bilimin de desteğiyle yavaşlasa da, vicdan evrimi sapiensi tam ortadan ikiye bölerek iki farklı yönde hızla devam ediyor.

İşte son örnek. Bolu dağlarının arasına saklanıp, kendini sapiensin saldırısından korumaya çalışan küçücük bir göl. Gölcük Tabiat Parkı. Arkasında doğal ortamlarında mutlu hayvanları, koca yapraklı ağaçları, köstebekleri, karıncaları, tilkileriyle derin ve karanlık orman. Doğanın kendi düzeninin güzelliği.

Ama sapiensin bir türünün gözü hiç doymuyor. Hep fazlasını istiyor. Gözlerini kapatıp sessizliğini dinlemek, sabah açlığında suyun üstüne zıplayan balıkları seyretmek, usulca ve dikkatle yanına yaklaşan geyik yavrusuyla ekmeğini paylaşmak, yazın içine girdiği uyku tulumuyla, küçük çadırıyla gece kuşlarıyla zamanı bölüşmek dururken gözü üç kuruş parada. Doğanın kendi düzenini beğenmeyip, kendi küçük aklının düzenini ormana dayatmaya çalışıyor. Aç gözlülüğünü, para severliğini, daha fazla para için yaptığı ihaleleri saklamak için, “Amacımız para kazanmak değil. Sağlıklı, düzgün bir yapı oluşursa vereceğiz. Koruma kollama dengesini gözeteceğiz.” türünden açılamalarla evrimin tersine işleyen vicdanını gizlemeye çalışıyor. Belli ki yaptığı işi vicdanının diğer yarısı kabullenmemiş. 

Ve tabiat. Dostları, sevenleri kralın sopasıyla engellenerek kendisine yapılan saldırıları, olan biteni, “sapiensin sonunu”, sessizce ve gülümseyerek izliyor.