1 Mayıs sınavı

1 Mayıs bu yıl, 1890 yılında ilk kez kutlanmasının ardından 128. kez, işçi sınıfının uluslararası düzeyde Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü olarak kutlanacak. İşçi sınıfının çalışma ve yaşam koşullarının belirgin bir şekilde zorlaştığı, en temel haklarına, hatta yaşamlarına yönelik saldırı ve tehditlerin arttığı bir dönemde, işçi sınıfı bir kez daha ‘insanca yaşam ve çalışma koşulları’ talebiyle dünyanın dört bir yanında alanlara çıkacak.  

Tıpkı geçtiğimiz yıl olduğu gibi, bu 1 Mayıs’a da OHAL koşulları altında, geçtiğimiz yıldan çok daha olumsuz koşullarda gidiliyor. Ülke ekonomisinde yaşanan sorunların belirgin bir şekilde artması iktidarı ‘baskın’ erken seçim kararı almaya zorladı. Baskın seçim kararının alındığı gün OHAL’in tüm itirazlara rağmen yedinci kez uzatılması, Cumhurbaşkanlığı ve genel seçimlerin ilk kez OHAL’in gölgesinde yapılacağını gösteriyor. 

Son dönemde ülke ekonomisinde yaşanan olumsuz gelişmelerin artması, en temel ekonomik göstergelerin alarm vermesi, iktidarı pek çok açıdan köşeye sıkıştırmış durumda. Enflasyondaki ‘istikrarlı’ artışın durdurulamaması, ücretli emekçilerin satın alma gücünün zayıflaması, halkın sırtındaki vergi yükü sürekli arttırılırken, patronlar için sürekli ‘vergi affı’ çıkarılması (16 yılda 9 vergi affı çıkarıldı), ‘istihdam seferberliği’ söylemlerine rağmen işsizlikteki artışın sürmesi, baskın seçim yaparak kendisine avantaj sağlamak isteyen iktidarın işinin bu sefer hiç de kolay olmadığını gösteriyor.   

Erdoğan, her fırsatta patronların çıkarlarını savunduğunu ispatlarcasına, OHAL’i işçi haklarına ve grevlere karşı kalkan olarak kullandığını itiraf ediyor. Son olarak hafta içinde yaptığı grup konuşmasında; ‘Eskiden fabrikalar sürekli greve giderdi, 7’inci OHAL dönemi de dahil bir fabrikada grev var mı?, OHAL sayesinde anında müdahale ediyoruz’ sözleriyle, hangi sınıfın çıkarlarının temsilcisi olduğunu bir kez daha açıkça ilan etti. 
OHAL koşullarında işçilerin yasal grev haklarını bile kullanamaz hale gelmesi, güvenceli çalışmanın fiilen ortadan kaldırılması, OHAL’de iş cinayetlerinde belirgin artış olması, binlerce taşeron işçinin ‘kadro’ yerine işsizlikle karşı karşıya kalması, göçmen işçilere yönelik ırkçı ve ayrımcı uygulamalar, KHK ihraçlarına yönelik hukuksuzluğun sürmesi, güvenlik soruşturması nedeniyle binlerce öğretmen ve doktorun atamasının yapılmaması vb. gibi pek çok gelişme, 1 Mayıs öncesinde en fazla öne çıkan gelişmeler olarak dikkat çekiyor. 

Bu yıl 1 Mayıs, işçi ve emekçilerin acil ekonomik, sosyal ve demokratik talepleriyle, en temel hakların ve özgürlüklerin açıkça tehdit altında olduğu, olağanüstü yönetim rejiminin kalıcı hale getirilmeye çalışıldığı bir dönemde yapılacak. Bu nedenle 1 Mayıs’tan itibaren seçim süreci boyunca temel ekonomik-demokratik talepler ile ‘yeni rejim’in hedefleri arasında somut bağlar kurularak hareket edilmesi, sadece 1 Mayıs gündemi açısından değil, 1 Mayıs sonrasında yaşanacak gelişmeler ve farklı alanlarda yürütülecek mücadeleler açısından ayrıca önem taşıyor. 
AKP’nin tek başına iktidar olduğu 16 yıl içinde emek ve işçi düşmanı kimliğini pekiştiren adımlar attığı çok açık. Bugüne kadar iktidarın işçilerin önemli bir bölümünden oy almasına rağmen, onların en acil taleplerini ve haklarını yok sayması ve iktidar olanaklarını her fırsatta patronlar için seferber ettiği gerçeği, Erdoğan’ın sözleri ve hükümetin pratiği üzerinden daha da belirgin hale gelmiş durumda. 

Baskın erken seçimin ilan edildiği gün, yedinci kez uzatılarak ikinci yılını tamamlaması garanti altına alınan OHAL koşullarında bugüne kadar yaşanan haksızlıklara, hukuksuzluklara, KHK ihraçları ve işten atmalara, ‘yeni rejim’ sevdalılarına karşı güçlü bir yanıt niteliği taşıyacak olan 2018 1 Mayısı, 24 Haziran seçimleri öncesinde önemli bir sınav olacak.