Kara panterler

Kara Panter Partisinin tarihinin önemli bir bölümü henüz keşfedilmemiş durumda. Aaron Dixon’un politik otobiyografisi bunu değiştiriyor.

Kara Panter Partisinin (BPP) Seattle yerel örgütünün kuruluşunu hatırladığımızda bunun gerçekleşmesini sağlayan devrimci ruhu da kavrarız. Aklımıza bu ruhla hareket eden ama şimdi artık aramızda olmayan özel kişiler gelir;  Huey P. Newton, Eldridge Cleaver, Geronimo’nun ‘ji Jaga ‘Pratt, Michael’ Cetewayo Tabor, Zeyd Malik Shakur Bobby Seale, Reggie Shell ve Huggins Ericka...

Çok kısa süre önce ölen, dünyaya Pat Gallyot adıyla gelip 1970’de Bobby Seale ve Ericka Huggins’e açılan dava sırasında New Haven’de partiye katılan Kiilu Nyasha,

Gurur ve özlemle, partiye katılan,  daha iyi bir yaşam ve kurtuluş için savaşan binlerce genci anarız. Aaron Dixon’ın dikkat çekici politik otobiyografisini anlatan  “My People Rising. Bir Kara Panter Partisi Kaptanının Anıları” kitabını okuduğumda kendimi genç siyahların harekete geçip tüm ulusu ardından sürüklediği o devrimci yıllarda gibi hissettim.

Panterler o dönemin neslini şekillendirdi. Bazı parti üyelerinin ifadelerini okumak, yerel grupların ne kadar benzer ama o kadar da farklı olduklarını anlamamı sağladı. Seattle’daki grubun Japon ve Filipin kökenli üyeleri vardı. Bildiğim kadarıyla, ne Philly, ne Harlem ne de Chicago bu tipten insanları kendine çekebildi.

Ama ister New Orleans, ister New Jersey veya diğer yerlerde olsun, partiye katılan insanların hangisi devrimci bir örgütün inşası ve bu sayede halka hizmet etmek için bu türden deneyleri önemsiz görebilirdi ki?  Gençler 1960-70’lerde aktif olarak Kara Panter Partisi içinde yer alan anne, baba, teyze ve amcalarından gurur duyarlardı mutlaka. Ancak BPP’nin tarihinin önemli bir kısmı henüz keşfedilmemiş durumda. Üyelerin çoğunluğunun bu konuda verdiği bilgi oldukça az.

Aaron Dixon’ın kazancı bu durumu değiştirmiş olmak. Siyah gençlik hareketinin direnişiyle tarih yazıldığında  Aaron oradaydı. Her şey “Güzel değildi elbet ama koşullar böyleydi işte”: “Çelik gibi gerçek, bir eşek sürüsü gibi çılgındık!”

En önemlisi, BPP’nin siyah ulusa ün getirdiği bir dönem vardı.

Chicago yerel bölümünün 21 yaşındaki başkan yardımcısı Fred Hampton’ın 4 Aralık 1969’da öldürülmesinden bu yana, herhangi bir gün yatağımızda öldürülebileceğimizi biliyoruz. Aaron Dixon, “Halkımızın özgürlüğünün bedeli buysa ödemeye hazırız.” demişti. Tarihten ders çıkarmamız gerekiyor; belki de üyeleri birbirine karşı daha duyarlı yaklaşsaydı BPP hâlâ varlığını koruyabilirdi.

Her halükarda, ödül için Seattle yerel grubuna teşekkür ediyorum. Ödülü, bana yazmayı öğreten Panter gazetecileri adına alıyorum. New York Şehri Örgütünün Bilgilendirme Bakan Yardımcısı Zayd Malik Shakur adına, Doğu Yakası BPP Bilgilendirme Merkezine başkanlık eden Safiya Buhari ve “Özgürlük sürekli bir mücadeledir” diyerek San Fransisco radyosunu zenginleştiren Kiilu Nyasha adına alıyorum.

Gerçekten de özgürlük mücadelesi hiçbir zaman sona ermez! Özgürlük için mücadele asla durmaz! Konuşmama partinin sloganıyla son veriyorum: All Power to the People  - Tüm iktidar halka!

* Mumia Abu Jamal bu radyo konuşmasını Seattle’de 26-28 Nisan’da yapılan Kara Panter Partisinin 50. yıl dönümü konferansı için hazırladı.