27 Mayıs 2018

Herkes fırtınasını içinde yaşar

Bir lokma, bir hırka; koca bir hayat...
***
Baharda bir gül dalıydı annem
tüm yaprakları ömrünün aynası
***
Solgun bir çağın hülyalı çocuklarıydık.
ömrümüz düş bozumlarıyla geçti.
***
Yolculuğum sürüyor
arkamda kelebek ölüleri
***
Belki de hayatımın son şanslarını arıyorum düşsel öykülerde
***
Anlarda, anılarda kalır insan...
***
Gün geçer, geceye devreder kederini
***
Dünya bir çıkmaz sokak...
***
Aşk hayattan çekildi iyice kirlendi dünya
***
Bazı ıssız gecelerde yalnızlık değil de kimsesizlik bunaltıyor, yoruyor beni.
***
Hayat boşluk kabul etmez derler, öyleyse içimde neden koca bir boşluk var benim.
***
Kalabalıklara yurt olan büyük kentler, yalnız insanların evi değildir.
***
Birilerine yaslanmak, koltuk değneği gibi görmek... O çekilirse düşersiniz
***
Zamanın geçip gittiğini fark etmiyorduk...
***
Kim kendini çok övüyorsa bilin ki beceriksizliklerini örtmeye çalışıyordur...
***
Bazen anlayamazsın, hayat mı sınıyor, ölüm mü?
***
Özgür ve özgün olamayan sıradanlaşır.
***
Aşkta olması gereken iki özgür bireyin birlikte çoğul türküler söylemesidir...
***
Aşkın mevsimi yoktur, sevene dört mevsim bahar...
***
Yalnızlık değil de kimsesizlik yorar beni. Neyse ki kâfi miktarda kimsem var.
***
Umut olmazsa hayat olmaz
***
Çok film izledim, çok kitap okudum; anlat derseniz ne var? Bir şey yok ama ben varım. Biriktirdiklerim var. Aldıklarımla yaşadığım dönüşümler var.
***
Varlığın ilaç değilse yokluğun ceza olmaz.
***
Kaç aşk kaç hayat, kaç insan eder...
***
Cumhuriyet tarihinin en fazla ve en hızlı insan kirlenmesinin yaşandığı bir dönemden geçtik, geçiyoruz. Yeni bir kültür, yeni bir insan tipi oluşturulmaya çalışıldı. Kıskanç, hırslı, bencil, faydacı olan bu yeni insan tipi en yakın dostlarına bile bürokrat ve hoyrat davranmayı erdem sayıyor.
***
Zaman hızla akıp geçiyor ve geri dönüşü de yok. Ya yapamadıklarına yanarsın ya da geç kaldıklarına…
***
Sorularım bir güz serinliği yalnızlığımın.
masallarda kalan çocukluğum yıldız uçurur,
dilim sus payı
kalbim mülteci kırığı
sürgünlerden düşer…
***
Herkes geçmişini yanında taşır...
***
Ben ne hayaller peşindeydim, sen dünya işlerinde
***
Korkarak yaşanmaz... Yaşam öğretir...
***
Belki bir düşte unutuldum...
***
Sen bir ihtimali öldürdün...
***
İnsan kendinden uzağa fazla 
gidemiyor

EVRENSEL'İNMANŞETİ

Çocukları öğüten çark

Çocukları öğüten çark

Yoksulluğun pençesindeki ailelerin çocukları tüm dünyada acımasızca emek piyasasına çekilirken, Türkiye kapitalizmi bu konuda en önde koşuyor. Çarklar köle koşullarında dönsün diye devlet gücünü seferber etmekten geri durmayan iktidar, milyon milyon işçileştirdiği çocukların da uzun ve ağır çalıştırılmasına, onlarcasının ölüme sürüklenmesine göz yumuyor.

2.3 milyon çocuk MESEM kapsamında günde 8-10 saat çalışıp ustalık belgesi aldı

15-17 yaş grubundaki neredeyse her 4 çocuktan biri çalışma hayatında

71 çocuk 2024'te çalışırken hayatını kaybetti

BİRİNCİSAYFA
SEFERSELVİ
16 Şubat 2025 - Sefer Selvi

Evrensel'i Takip Et