Kutsalı korumak

Molekülleri, atomları bulunmayan; kısaca evrenin hiçbir köşesinde izine rastlanmayan kurgusal bir varoluş biçimine değer atfedilebilir. Bunu sadece insan türünün bireyleri yapabilirler. Hatta sapiens insanın evrimindeki en belirleyici eşiğin insan türü bireyinin bilişsel devrim sürecinde bu yetiyi kazanmasıyla aşıldığı söylenebilir. Kurgusal bir varoluş biçimine değer atfettiniz mi, bu değerin gerekliliğini ve önemini ancak o varoluş biçimindeki yokluğu yokluk olmaktan çıkartıp, sadece mütevekkil, itaatkar bir inançla ve ancak soyutluğun derinlerinde kavranabilen bir somutlukmuş gibi sunan fikriyatı oluşturabilmeniz gerekir. Bu durumda sorunlar biri diğerinin peşi sıra, ard arda karşınıza dikiliverir; öncelikle oluşturduğunuz fikriyata taraftar kazanmanız gerekir, yetmez, taraftarların fikriyata atfedilen varsayımsal değerin dokunulamaz ve sorgulanamaz sırrı etrafında ölümüne kenetlenmelerini sağlamalısınız, bu da yetmez, kurgusal varoluş biçimine atfedilen değerin toplumsal yapılanmanın sarsılmaz temeli olduğu kabullenilmelidir. Bundan sonra sıradaki sorun değerin korunmasıdır. Kurgusal bir varoluş biçiminin ifade ettiği ‘sırrı yoklukta gizli’ değeri ancak o değere kutsiyet izafe edebilirseniz koruyabilirsiniz. 

Yokluğun hiçsizliğinde ya da sonsuzluğunda ancak mütevekkil ve itaatkar bir inançla algılandığı sanılan kurgusal bir varoluş biçiminin kendinde mündemiç değerine kutsiyet izafe edilip, kutsiyet zırhına büründürülmüş bu değer koruma altına alınmışsa sizin sorununuz biter, bizim sorunumuz başlar.

Bizim sorunumuz, yoklukta kurgulanmış varoluş biçimi kutsal kabullenilmiş ve toplumsal yapılanmanın temeli sayılmışsa, kutsiyet zırhlı değerin düşüncelerimizle alaşağı edilebileceği varsayılır, düşüncelerimiz nedeniyle bizim somut varlığımız tehdit edilir. Hapse atılabiliriz, yaşamımıza son verilebilir, kimyasal tedavi yöntemleriyle ıslah edilebileceğimiz zehabına kapılınır.

Molekülleri, atomları bulunmayan, dolayısıyla evrenin hiçbir köşesinde izine rastlanmayan kurgusal varolma biçimi ancak, yokluğun kutsallığında zırhlandırılmış değerlerin varlığın gerçekliğinde sistemleştirilmiş bilimsel düşünmenin gücüyle yıkıldığında, toplumsal örgütlenmenin temeli olmaktan çıkartılabilir.

Bunun için yokluğun kutsallığına tehlike oluşturduğu sanılan ve varlığın gerçekliğine işaret eden her düşünce cezalandırılır. Ve, biraz da modern görünebilmek için, cezalandırılan düşüncenin bizzat yokluğun kutsallığı kurgusunu değil, bu kurgunun suretinde adı konulmaksızın kutsallaştırılmış somutluklarıyla var olanları hedeflediği ileri sürülür. Milli iradeyi temsil yetkisi verilmiş Cumhurbaşkanına hakaret Cumhurbaşkanının kişiliğine değil temsil ettiği milli iradenin kutsallığına saldırıdır, ama Cumhurbaşkanına hakaret davası açılır. Medine kentinde çok sayıda  tecavüz vakasına rastlandığı ifadesi kentin ya da inananların değerlerine değil bunların simgelediği İslam dininin kutsiyetine saldırıdır, ama ifade sahibi dinin kutsiyetine saldırdığı iddiasıyla yargılanmaz.

Önümüzdeki yıllar kurgusal bir varoluş biçiminin deneyini yaşayacağız. Şöyle de söyleyebiliriz: Önümüzdeki yıllar yokluğun kutsallaştırılmış değerleriyle haşır neşir olacağız. Yokluğun kutsallaştırılmış değerlerini varlığın gerçekliğinde sistemleştirilmiş düşüncelerle değerlendirmeye kalkacaklara uyarımdır: Dikkatli olun, bu en sıradanmış sanılan davranışın bedelini kendi bedensel somutluğunuzu kaybederek ödeyebilirsiniz.

Dikkatli olmak yerine dikkatli mücadele yolları da düşünülebilir tabii…