İşçiyim ben
ÇAMURDAN HEYKELLER
Bir esintiyle uçmaya hazırdık karanlıktan aydınlığa. Fırtınaya dönüşünce esinti, yağmur, sel oldu; hava, su, toprakla yoğruldu. Çamur kaldı geriye. Çamura battı herkes, uçmaya kalkanlarla birlikte. Bir adım bile kıpırdayamadan. Şimdi hepsi, çamurdan heykellere döndü, neon ışıkları altında sergileniyor galerilerde.
MERDİVENLERDEN KURTULMAK
Bir merdivenin ortasındayız. Ucu bucağı olmayan. Yukarıya da, aşağıya da inip çıkan/inilip çıkılan. Nereye, ne zaman varacağı/varılacağı belli olmadan. Şimdi bizler ya da sizler, merdivenin ortasında olanlar inmeli mi, çıkmalı mı, yoksa bulundukları yerde kalıp bir gedik açmaya mı bakmalı?
HOMEROSÇA
Yaşar Kemal’in her romanı ayrı bir destandır. Dede Korkut’tan Karacaoğlan’a uzanan bir Anadolucayla konuşulur onun romanlarında. Anadoluca yazılmıştır. Bu dil, destancadır. Homerosçaya dayanır.
GEÇEN ZAMAN
Zamanın geçişi hangi saatle ölçüldüğüne bağlıdır. İşçinin saatiyle ölçüldüğünde kan ter içinde geçer zaman. Kendisi nice ileri gitmeye çalışsa da gidişi ağır aksaktır. Saati hep geri kalır. Patronun saatiyle ölçüldüğünde bir eli yağda, bir eli balda, çalgı çağanak içinde geçer zaman. Kendisi yatıp uyuyarak hep geride kalsa da saati hep ileri gider.
ACILARLA
Önce kaybettiriyorlar güneşi , ayı, yıldızları. Yaşadıklarınızı/yaşadıklarımızı. Bütün güzellikleri. Hepsini. Buluşturduklarında yeniden güneşle, ayla, yıldızlarla. Göz kamaştırıyor güneş, cayır cayır yakarak. Kanıyor ay, vurulurken yıldızlar. Acılarla. Acınmalarla.
İŞÇİYİM BEN
Soluğumu tutarım ben dövseler, sövseler de. Aç yatıp susuz kaldığım günlerdeki gibi. Soluğumu tutarım ben. Ölmem. İşçiyim ben.
SUÇLU
Suçludur kim ne söylemiş, ne yazmışsa. Ne görmüşse, ne duymuşsa suçludur. Yaşadıklarından.
YARGIÇ
Yargıcım ben, önüme getirileni yargılarım. Tutuklu, tutuksuz kimse. Kimse de olmaz bazan, atılı suçtur yargılanan. Kimsesi bulunur nasılsa. Yargıcım ben. Suçlu, suçsuz ölçüp biçmektir işim. Kaç yıl, kaç ay, ömür boyu mudur cezası bilirim. Yargıcım ben, önüme getirileni yargılarım. İşim bu. Hem gündüz, hem gece. Her gün. Ömür boyu.
Evrensel'i Takip Et