Kötü masalcılar çocuklara karşı

Ben onlara “şeytan masalcıları” diyorum. Yanlış anlaşılmasın, “şeytan” vb. masallara inandığım yok. Ama cinler, melekler ile ilgilenen kafalar ve bu kafaları üreten mekanizmalar çalışıp duruyor; o masallar bitmiyor tükenmiyor, her gün yeni çeşitleri üretiliyor.

Şeytan masalcıları her yerde şeytan görüyor. O kadar çok şeytan görüyor, o kadar çok şeytandan söz ediyorlar ki, akıl almıyor. Geçenlerde, her yerde şeytan görenlerden biri çıktı, “Kuran okumayan çocuklar şeytanla birliktedir!” dedi. Çocukları ciddiye aldıkları için gözlerine inanamayanlar araştırdılar ve bu sözlerin söylendiği ortaya çıktı: Diyanet İşleri Başkanı Mardin’de, “Kur’an ile olmayan çocuklar şeytan veya şeytani insanlarla beraber olur!” demiş.

Bu sözler Türkiye’nin başına çöreklenen rejime gayet uygun olduğu için çoğunluk tepki vermedi. Ama sessiz kalmamak gerektiğini düşünenler hiç beklemediler. İhsan Eliaçık, “Kur’an kimin şeytanlarla beraber olduğunu bir çok yerde yazar. Bunlardan biri de kralın isteğine uygun fetva veren din alimi tiplemesidir,” diyerek sözleri söyleyen kişiyi aynaya bakmaya davet etti.

İrfan Aktan ise, Diyanet İşleri Başkanı’nın kendi dininden olmayan çocukları, yani hiç görmediği ve hiç de görmeyeceği milyonlarca çocuğu hiç ama hiç çekinmeden “şeytanla, yani kötülük ve kötücüllükle” ilişkilendirmesinin müthiş bir cehalet örneği olduğunu vurguladı. Bunun yalnız cehalet değil, rejimin korkunç tahakkümcü zihniyetinin yansıması olduğunu da ekledi.

Aktan, bu zihniyeti şöyle özetledi: “Bu zihniyete göre çocuk aklı genişlemeye değil, kontrole muhtaçtır. Altın nesil yetiştirmenin altın kuralı bu. Küçük kalbini sürekli vicdan azabıyla, korkuyla, ıstırapla, yetersizlik duygusuyla, ‘şeytan korkusuyla’ doldurmak ve ona bu girdaptan çıkabileceği tek yolun, kendisine çizilen yol olduğunu dikte etmek.”

Türkiye’de ve başka yerlerde, özellikle de ABD’de, şeytan masalcıları hep böyle bir zihniyet yaymaya çalışıyorlar. Her yer şeytan ile dolu olduğu için büyüklerin çizdiği çizgilerin, ürettiği kalıpların çocuklara “kutsal yol” olarak benimsetilmesini salık veriyorlar. Ardından bu yolu benimseyen çocukların dünyadaki başka çocuklara, “şeytan ile birlikte olan çocuklar” olarak bakması ve onlara kin, nefret beslemesi isteniyor. Şeytan veya şeytansı düşman masalı olmadan, dincilik, milliyetçilik, ırkçılık üretilemiyor.

Türkiye’de yakın dönemde toplumun gözünü boyamak ve çocukları her yerde şeytan, her yerde ahlaksızlık, her yerde tehlike beklediğine inandırmak için çok büyük çaba harcandı. Bu çabanın başını Zaman, Yeni Şafak, Akit gibi yayınlar çektiler. Bu kampanyanın hedefi, insanları paniğe itmek ve “çocuklar elden gidiyor!” yanılsaması ile en olmayacak kişi ve kuruluşlara yönelmelerini sağlamaktı.

Bu kampanyada akademik ünvan taşıyan bazı kişilerin, “Çocuklarımızı şeytan mı eğitiyor?​” gibi yazılar yazması sağlandı. AKP denetimindeki belediyeler, yine bu çizgide konuşmaların yapıldığı toplantılar düzenlediler. Eğitim Bakanlığı, bu “büyük tehlike” karşısında okullara daha çok “din ve ahlak” doldurulması gerektiğini işledi durdu.

Şarlo, çizgi film vb. izleyen çocukların “tuhaf davranışlar” edindiği, örneğin babalarına karşı çıktığını anlatan yazılar çoğaldı. Bir çocuğun babasına karşı çıkmasını, “kibirlenme, pis maddeleşme” gibi sıfatlar ile kirli göstermeye çalışan; böyle çocuklar için “terörist”, “cehennem odunu” gibi sıfatlar kullanan akademisyenler boy gösterdi. “Şimdilerde mantar gibi türeyen bacak arası meraklısı, ateizmi adamlık sanan kibir küpü, haddini bilmez insancıklar görüyoruz. Bunlar bu milletin başının belası olacaklar, çok can yakacaklar. Çocuk diye acımak olamaz. Acıya acıya çocuklarınızı cehenneme hazırlamayın.” diyebilen kişilere, “alim” sıfatları takıldı.

Evet, 2018 biterken Türkiye’de durum böyle. Çocukları baskı altında tutmayı, onlara at gözlükleri takmayı ve kalıplar belletmeyi “terbiye” sanan kötülerin rejimi yayılıyor, yalan çoğalıyor. İşin doğrusu ise çok açık: Çocukların karşısındaki tehlike şeytan ve benzeri öcüler değil, sürekli şeytandan ve öcülerden söz edenler. Çocuklara acımamayı salık veren, çocukları kurtarılması gereken zavallılar, hatta kirletilmiş paçavralar gibi gören şeytan masalları ile dolu kafalar, evet asıl o kafalar çocuklar için tehlikeli.