Bayram duası

YENİDEN
Denizin ortasında her zaman bir yelkenli vardır. Kendi rüzgarını bekleyen. Estiği anda dirilten. Ufka doğru yola koyan. Yeniden.

IHLAMUR KOKUSU
Onca kar, buz, yağmur, fırtınalardan sonra ıhlamurlar da çiçeklendi. Sokak ıhlamur koktu yeniden, seninle olduğumuz günlerdeki gibi. Bu sabah sokağa çıktığımda.

BAYRAM DUASI
Bir bayram gününü düşünmek... Çocukların sevincini. Düşünmek bir işçinin acısını. Ağırlığını taşıdığı yükün, yüklerin. Onun bayrama kattığını. Çocukların paylaştığı sevincin yaratıcısını. Yapıcıyı düşünmek.

Sennur Sezer’in “Dur ve Düşün” şiirinin sonunda:

“Dur
Ve düşün
Bugün ellerin temizse
Yarın da kirlenmesin
Eksilmesin bir çocuğun sütü
Ve bir işçi
Bir patron bifteği için ölmesin.”

diyor dua edercesine.

GÖZ ALAN
Yazla göz kamaştırıcı bir aydınlık patladı birden. Kışın karanlığına alıştığımızdan/alıştırdıklarından gölgelik yerlerin loşluğuna sığınıyoruz. Yolun ortasındaysak ya, ellerimizi siper ediyoruz güneşe ya da kasketlerimizin şapkalarımızın siperliklerini eğiyoruz.

Eve vardığımızda içerinin loşluğu köreltiyor bu kez. Ardından yarı karanlıkta eşyalar sivriliyor bir bir: kanepe, koltuk, masa, sandalye, sehpa; kendimizi seçebiliyoruz sonra: ellerimizi, kollarımızı, gövdemizi, ayaklarımızı. Yüzümüzse yansımıyor, ne kendinde, ne aynada.

Göz alan aydınlık mı, karanlık mı şimdi?

AYDINLIKLA
Dağılacaktır dört bir yana, bastırarak karanlığı. İterek yeraltına. Işıyacaktır o zaman tarlalar, fabrikalar. Işıyacaktır dağlar; denizler, göller, ırmaklardan taşan ışıkla. Ağaçlar, otlar, börtü böcekle…

Işıyınca yollar, köprüler, kuleler, evler kalabalıkla. Işıyacaktır yüzleri insanların tek tek, ışıyorken topluca. Yayılacaktır gülüşleri dört bir yana. Aydınlıkla.

DİLEK
Ben ben oldum, sen de sen. Hiç biz olalım dedik mi birbirimize? Birlikte olmayı, hep birlikte olmayı istedik mi? Diledik yalnızca. Hep diledik. Yıllardır. Diliyoruz şimdi de.