Yeni bir düş

İŞÇİLER

Eskiden fabrika düdükleri güneşi doğurur, sabahı güderdi işçiler.
Şimdi fabrika düdükleri yok; nerede o işçiler?
Gece vardiyasında sabahı iplik iplik dokumakta…

SEN

Kara demir, kor ateşte erir. İster bıçak, kama, hançer, kılıç, top tüfek yaparsın; ister çivi, tel, cıvata, vida, somun yaparsın. Demirin özü hangisi, hangisi sensin?

MAVİ GECE

Güneş dağların ardında batınca koca çamların arasından bir ay çıktı. O an mavi bir gece doğdu. Karanlıklara inat. Sarı sarı ışıldayan yıldızların altında.

DATÇA’DA

Datça’da Can Yücel’i andık. Dağlarla denizin, ağaçlarla gökyüzünün kucaklaştığı mavilikte. Dağlarla ağaçlara dokunulduğu, dağlarla ağaçların yok edildiği bu günde. Canların cansızlaştırıldığı, insanlarla birlikte. Can’ın can verdiği Datça’da. Dağa, denize, ağaçlara, havaya, insana can verdiği uçsuz mavilikte.

KOY

Taşlı, tozlu, bodur çalıların arasından inen bir yoldan sonra yeşille mavinin kucaklaştığı doğanın koynundaki o koya ulaşacaksın. Ufukta beyaz bir yelkenli. Kıyıdaki sivri, kara kayalıkların engelleyemediği bir denizin ortasında. Derin maviliklerin içinde. Süzülen…

YENİ BİR DÜŞ

Unutma düşlerini, her gün yeniden doğan güneşi, ayı, yıldızları. Seni yeni bir düşe hazırlayan. Gelişip gerçekleşecek olan bir düşe. Her gün. Yeniden.