Nerede o eski şampiyonlar?

TFF ile Fatih Terim arasındaki husumeti artık bilmeyen kalmadı. Kebapçı skandalı ile başlayan süreç, tazminat komedisi ve 2018-2019 sezonunda Terim’in demeçlerindeki detaylar ile tırmandı ve en nihayetinde iş TFF’nin 19.05’te PFDK kararlarını tweet atmasına kadar geldi. Dolayısıyla bir yılı aşkın süredir spor kamuoyunun bu ve buna benzer bir yığın ‘magazinelleştirilmiş’ olaylarla meşgul olduğunu söylemek abesle iştigal olmaz. Peki tek şampiyon(lar) Süper Lig’den çıkmadığına göre, perspektifi biraz geniş açıyla ele almanın kime zararı dokunur ki?
Geçtiğimiz hafta bu satırlarda 3. Lig’de bu sezon mücadele edecek olan yeni kulüplerin ilk maçlarına değinmiş ve ilk hafta istatistiklerinin son sezonlarda çok da farklılık göstermediğini ifade etmiştim. 3. Lig’in ‘Şekillendiriliyor’ olmasına dair iddiama yönelik tabloya bu hafta farklı bir detayı ekleyeceğim: Nerede o eski şampiyonlar?

2010-2011 ile 2017-2018 sezonları arasında şampiyon olmuş takımlara baktığımız zaman 24 şampiyonun yedisinin İstanbul takımı oluşu ilk olarak dikkat çeken noktalardan. Bu yedi takımdan 2010-2011 şampiyonları arasında yer alan Tepecikspor halen 3. Lig’de mücadele ederken Gaziosmanpaşa geçtiğimiz yıl Süper Amatör’e düştü. 2014-2015 şampiyonları arasında yer alan 100 yıllık kulüp Anadolu Üsküdar 1908’in ise önce ismi Bağcılar Spor Kulübü olarak değişti, ardından da geçtiğimiz sezon Bölgesel Amatör’e düştü. Yedi kulüpten biri olan Eyüpspor ise 2. Lig’de geçirdiği sezonlarda iki kez küme düşmekten kurtulurken, onunla aynı sezon (2014-2015) şampiyon olan bir diğer İstanbul temsilcisi Tuzlaspor ise üç kez küme düşmekten kurtuldu, iki kez de playoff oynadı. Sancaktepe Belediyespor ise 2. Lig’de iki sezonunda hem playoff’a hem de küme düşme hattına (puan bazında) uzak kaldı. İstanbul’un şampiyonları arasında en üst aşamaya yükselebilen ise halen 1. Lig’de mücadele eden Ümraniyespor oldu…

Üst kademelerden bahsetmişken, 1. Lig’e yükselebilen ve yıllardır orada mücadele eden 2012-2013 şampiyonlarından Altınordu’ya ve 2014-2015 şampiyonlarından BB Erzurumspor’a da değinmek gerekir. 

Tabii, Anadolu Üsküdar gibi tam tersi örnekler de yok değil. Örneğin 2012-2013 şampiyonları arasında yer alan Aydınspor 1923 gibi. Aydın’ın köklü temsilcisi, 2018-2019 sezonunda Bölgesel Amatör Lig’den de düşerek Süper Amatör’de yer almaya başladı.
Keza 2017-2018 şampiyonlarından Darıca Gençlerbirliği’nin ise bir sezonluk 2. Lig macerasının akabinde 2019-2020 sezonu itibarıyla tekrar 3. Lig’de mücadele etmeye başladığını belirtmemiz gerekir.

Tabii, özellikle Bölgesel Amatör Lig’de fazlasıyla dikkat çeken belediye takımlarının yükselişi, 3. Lig şampiyonlarında da kendisini belli ediyor. 2010’dan itibaren göz attığımız şampiyonluk listesinde 2015’e değin 15 şampiyonun sadece ikisi (Nazilli Belediyespor ve Diyarbakır BBSK) belediye takımı iken, sonraki üç sezonda dokuz şampiyonun dördü (BB Erzurumspor, Etimesgut Belediyespor, Sancaktepe Belediyespor ve Manisa BBSK) belediye takımı olarak karşımıza çıktı. Bu listeye dahil olmasa da şampiyonlardan Bodrumspor da belediye tarafından ciddi olarak desteklendiği iddia edilen kulüpler arasında. 

Bu noktalara ek olarak, geride bıraktığımız 2018-2019 sezonunda şampiyon olan üç kulüpten birisinin de (Kırşehir Belediyespor) belediye takımı olduğunu belirttiğimiz zaman gelecek daha da netleşiyor: En az bir belediye takımının ‘kesin’ şampiyon olduğu bir Üçüncü Lig. 

Belediye takımlarının sayısının bu kadar çoğalacağı bir 2. Lig’de TFF -maazallah- yarın bir gün büyük ağabeylerine özenip kulüp yönetimlerine kayyum atamaya kalkar mı? Bunu da bize tarih gösterecek…