Güngören nere, Tire nere?

Bir dönemler, bir Güngören Belediyespor vardı bilir misiniz?

Futbol arenasına “Kapalıçarşıspor” adıyla ilk kez ’90’lı yılların başında giriş yapmış bordo beyazlı kulüp 3. Lig’de top koşturmaya başlamıştı. Tabii o dönemlerin 3. Lig’i, şimdilerin 2. Lig’ine karşılık geliyor. Sistem çok farklı: 1. Lig var, 2. Lig’de üç grup var ve bir de dokuz gruptan oluşan 3. Lig var.

94-95’te kulübün adı değişti ve Güngören Belediyespor oldu. Maçlarını Güngören’de ismi sonradan Mimar Yahya Baş Stadyumu olacak olan Güngören Belediye Stadyumunda oynayan bir semt takımı hüviyetine bürünen kulübün başkanı da Yahya Baş’tı. Güngören Belediyespor yıllar boyunca bu ligde top koşturdu. Gitgide yükselen bir ivmeye sahipti, her sezonu bir öncekinden daha üst sırada bitirmeyi başarıyordu.

Nitekim 2000-2001 sezonunda artık 2. Lig’de mücadele ediyordu. Aynı sistemi bu ligde de uyguladı. Her sezonu bir öncekinden yukarıda tamamlayarak ilerlediği yolda 2008-2009 sezonu itibarıyla artık 1. Lig takımıydı. Fakat bu mutluluğu uzun sürmedi ve profesyonel liglerdeki ilk küme düşüşünü 2008-2009’da yaşadı. 3 puanla küme düşmüştü İstanbul temsilcisi. 2009-2010’da tekrar şampiyon olarak 1. Lig’e yükseldi ve ilk sezonunda iki puanla kümede kaldı. Fakat ismini “İstanbul Güngörenspor” olarak değiştirdiği 2011-2012 sezonunda düşmekten kurtulamayan bordo beyazlılar 2013-2014’te de 3. Lig’e düşüyordu. Artık sistem değişmişti. 2. Lig’de iki grup, 3. Lig’de ise 3 grup mücadele etmekteydi.

2014-2015’te 3. Lig’den, 2015-2016’da ise Bölgesel Amatör’den düşen İstanbul Güngörenspor; kısa süre sonra da el değiştirdi ve İstanbul Üniversitesi adıyla Süper Amatör’de mücadelesine devam etmeye başladı.

25 yıl boyunca profesyonel liglerde top koşturmuş bir takım, sistem değişikliklerine neredeyse birebir tanıklık etmiş; 1983 kuruluşlu bir İstanbul kulübü nasıl bu kadar köklü bir çöküş yaşamıştı peki? Bir kırılma noktası olmalıydı değil mi?

Şöyle ki, kulübün de başkanı olan Yahya Baş evvela Güngören’e belediye başkanı oluyor. 1992-2002 yılları arasında Güngören Belediye Başkanı olan Baş; 22. Dönem İstanbul Milletvekili olarak 2002’de iktidar partisinden milletvekili seçiliyor. Beş senelik milletvekilliği sonrasında bir müddet siyaset arenasından uzaklaşıyor. Nitekim Güngören Belediyespor’un 2007’den 2014’e değin sürdürdüğü çalkantılı gidişat da Yahya Baş’ın tamamen kulübe odaklandığı dönemlere denk geliyor.

Peki 2014’te, yani Güngören’in profesyonel liglerdeki temsilcisinin dönmezcesine spor arenasından çekildiği yılda ne oluyor? Yahya Baş; Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına kararnameyle bakan yardımcısı olarak atanıyor.

Yani, tek adam rejimleri misali bir başkanın etrafında şekillenmiş olan bir kulüp; onun ‘sayesinde’ tarihe de karışmayı başarıyor.

“Peki her şeyi anladık da bu hikayede Tire’nin nasıl bir yeri var?​” diye soracak olursanız…

2012-2013 sezonunda BAL’da boy göstermeye başlayan 2011 kuruluşlu İzmir İl Özel İdaresi, BAL’da İzmirspor’u yenerek şampiyon olduğu 2013-2014 sezonu öncesinde ismini Tire 1922 yapmıştı. Tire’nin profesyonel liglerdeki tek temsilcisi, Güngören’in BAL’a düştüğü 2014’ten bu yana 3. Lig’de mücadele etmekteydi…

Fakat bu kez hikaye, Güngören kadar uzun sürmedi. Geçtiğimiz sezon sonu itibarıyla amatör liglere düşen Bucaspor’un Başkanı Cihan Aktaş; geldi ve Tire 1922’ye başkan oldu. Akabinde kulübün adını Cİ Group Buca olarak değiştirip kulübü Bornova’ya taşıdı, maçlarına da (doğal olarak) Buca Şehir Stadında çıkmaya başladılar. Dolayısıyla, Tire 1922 de ‘tek adam’ rejiminin tokadını fazlasıyla yedi.

Ancak beterin beteri de var…

Ya 2014’te playoff finalinde Tire 1922 değil de İzmirspor kazansaydı? Cihan Aktaş bu kez 1923 kuruluş tarihli mavi beyazlı kulübü Buca’ya taşımaya kalkardı!