İşçilerin ve emekçilerin gündemi?

Hükümet, krizi patronlar için fırsata çevirmek için elinden gelen her şeyi yapıyor.

Ama aynı hükümet, işçileri, emekçileri krizin yarattığı yıkımdan korumak için hiçbir şey yapmıyor!

Burada, “Hiçbir şey yapmıyor” demek bir dil alışkanlığı, yoksa yapıyor! Ama kriz bahanesiyle işyerlerindeki çalışma koşullarının ağırlaştırılmasına göz yumarak, yüzde 4+5’lik zamları “TİS kriteri” yaparak, ücret artışlarını TÜİK verileri ve “beklenen enflasyon”a bağlayıp patronların kârlarına kâr katmalarını sağlayarak yapıyor hükümet!

Dahası silah, tank, top ve tüfek sesleri, “askeri harekat”, “savaş..." çığlıklarının motive ettiği siyasi iklim de emek mücadelesi üstünde ağırlığını ciddi biçimde hissettiriyor.

Ancak sendika bürokrasisi; hükümetin emekçileri daha da ezen politikalarının ifadesi olan “yeni ekonomi programı”na (YEP)ve TİS’leri üç otuz paraya kapatma tutumu karşısında, sanki bu emekçi düşmanı program ve dayatmalar Patagonya’da uygulanıyormuş gibi derin bir sessizlik içinde!

İşçi ve emekçilerin ekonomik sıkıntıları giderek artarken, yüzde 4+5’lik ücret ve maaş artışlarına imza atan sendikacıların maaşları da gündeme gelmeye başladı.

Önce Memur-Sen’li bazı sendikacılar, üyelerinin beş katını geçen maaşlarıyla gündeme geldi, sonra Hak-İş’e bağlı Özçelik-İş başkanının 1.3 milyon TL’ye bir makam aracı alması ve 50 bin TL’lik aylık maaşı ortaya çıktı... Sonra sendikacıların maaşları daha da tartışılmaya başlandı. Nitekim önceki gün gazetemize yazan bir metal işçisi; işçileri sefalete sürükleyen TİS’lere imza atan sendikacıların maaşlarını sorgulayıp bunların açıklanmasını isterken, Türk Metal yöneticilerinin ve şube yöneticilerinin maaşlarını da gündeme getirip“Ne kadar maaş ve ‘açıktan’ para aldıklarını” sordu. Çünkü işçiler, yüzde 4+5’lik zamma imza atan sendikacıların aldığı maaşı ve tabii maaşlarına ne kadar zam yaptıklarını merak ediyor!

İşte; MESS’leTürk Metal, Özçelik-İş ve Birleşik Metal-İş arasında metal işkolu grup sözleşmesinin önceki gün yapılan ikinci oturumu, bu ağır bir baskıya dönüşen iklimde gerçekleşti.

Türk Metal’in bu oturumda görüşülen 15 maddenin tümünü, önceki sözleşmede olduğu gibi kabul ettiği, Birleşik Metal-İş’in de 15 maddenin 7’sinde değişiklik istediği için, daha sonra ele alınmak üzere ertelendiği belirtiliyor.

Ancak, MESS’in 50 yıldan beri TİS’lerdeki tutumu ve ilk iki oturumdan öyle anlaşılıyor ki, metal patronları, krizin ve savaşın yarattığı ortamdan, bu ortamın emekçilerin üstünde yarattığı olumsuz etkiden sonuna kadar yararlanarak, kendi istedikleri koşullarda bir TİS’i dayatacaktır.

Bu dönem, sadece metal işkolunda değil, önemli lastik ve kimya fabrikalarında TİS yapılacağı da dikkate alındığında, önümüzdeki aylarda sanayinin en önemli işletmelerinde TİS’lerin yapılacağı bir dönem olduğu görülmektedir.

Bu yüzden de işçilerin, emek cephesinin bir yandan sözleşmelerde duyarlılıklarını artırarak sendika bürokrasisinin ve patronların muhtemel oyunlarına karşı olduğu kadar Hükümetin silahı, savaşı öne çıkararak siyasi iklimi işçiler ve emekçiler aleyhine zehirlemesine karşı uyanık olma ihtiyacı daha da artmış bulunmaktadır.

Önümüzdeki günlerde ileri işçi ve emekçiler ve mücadeleci sendikacıların önemle gündemlerine almaları gereken iki gündem daha vardır.

Bunlar;

1- 2020 bütçesi TBMM gündemine gelmiştir ve bu bütçeyle hükümet, krizin yükünün önemli bir bölümünü daha işçilerin emekçilerin üstüne yıkmaya çalışacaktır. Bu yüzden bütçenin içeriği ve hükümetin böyle bir bütçe hazırlamaktaki amacının teşhiri, emekçilerin taleplerinin bütçede karşılığının olmasına dair bir mücadele, emek cephesi için son derece önemlidir.

2- Asgari ücretin tespiti için önümüzde iki aylık bir dönem vardır ve asgari ücretin ne olacağını, işçilerin emek güçlerinin sürece müdahalesini belirleyeceğini söylemek yanlış olmaz. Aksi halde hükümetin desteğini de arkasına alan patronlar, savaştı, krizdi... diyerek asgari ücreti açlık sınırının altında tutmaya devam edeceklerdir.

Gündem böylesine yoğundur.

Kazanmanın tek yolunun mücadele olduğu da apaçıktır!