Görüntü dünyası

GECELER

Gecenin çalgı çağanak tepinmelerini, kavgalarla cinayetlerini, sevişmeleri çılgınlaştıran geceler, açların evsizlerin, yoksulların, gece vardiyasındaki işçilerin üstünden geçip gidiyor. Sessizce. Her gece.

DÜŞSÜZ

Uykusuz geçen gecelerinde düşsüz bir karanlığın içine yuvarlanacaksın, korkuyla sabahın aydınlığını bekleyerek. Düşsüz bir karanlıkta ne sabahın, ne aydınlığın düşünü kuramadan. Sürüp giden karanlığın ortasında.

ADI İNSAN

Ne kadın, ne erkek, insan olmalı adı; insanlık yolunda ilerleyebilmek için. Ayrımsız. Birlikte. Hepimiz.

GEÇMESE

Üstümüzden gökyüzü geçmese ne güneş açar, ne toprak kabarır. Rüzgar esmez, çiçek açmaz, kuş ötmez. Üstümüzden gökyüzü geçmese soluklarımız tükenir. Kargaşalarla çalkandığımız şu yeryüzünde.

ÇOCUKLUK

Çocuk, çocuklarla büyümeli. Çocuklarla gencelir dünya. Çocukluklarını yaşayamadan büyüyüp yaşlanan/yaşlandırılan dünyamızda…

DÖNGÜ

Sabahları kalabalıklaşıyoruz kentin ortasında. Dolanarak birbirimize. Soluk soluğa taşıtlarda. Yürüyen merdivenlerde. Sırt sırta, omuz omuza. Akşamları çil yavrusu gibi dağılarak. Gecenin sessizliğinde tek başına. Düşlerde karşılaşıncaya dek kalabalıkla. Sabaha evrilerek.

GÖRÜNTÜ DÜNYASI

Cep telefonlarıyla bir paylaşımdır gidiyor. Resimler, sözler, sözcükler gülücüklerle paylaşılıyor. Şu kadar cigabaytla. Karşılıklı yüzlerce, binlerce, on bin, yüz bin tık eşliğinde.

Yaşamı paylaşmaya gelince kimse tınmıyor. Kimse kimsenin yüzüne bakmıyor. Varlıklı yoksuldan çalmayı sürdürüyor.

Savaş barışın ekmeğini kana bulamaktan caymıyor. İnsan insandan uzakta. Uzaklaşıyor/uzaklaştırılıyor. Ekranlarda görüntüler sarmaş dolaş yalnızca.