02 Aralık 2019 00:03

Deniz fenerleri

Fotoğraf: Envato

Paylaş

Cengiz Bektaş

Tüm yazıları

Her yaşın özellikleri var!

Birkaç gün önce seksen altıya girdim. Şaşırdım.

Son günlerde birçok deniz fenerimi yitirdim çünkü. Çevremden eksilenleri siz de biliyorsunuz, siz de yokluklarını duyumsumuşsumuzdur. Hiç kuşkum yok.

Mümtaz Soysal gitti!

Yıldız Kenter gitti!

Özdemir Nutku gitti!

Hepsini yazamayacağım. Yazamam. Tutuk evine betik götürdüm kimilerine. Sahnede bana neler sunmuşlardı. Birlikte ülkemizdeki sanat eğitimi üzerine düşündük kimileriye. Kimileriyle yasakları yaşadık. Ortak savaşımlar içindeydik kimileriyle. Hiç unutulmadılar. Hiç unutulamazlar.

Nasılsa yazmayı sürdürebiliyorum. Böylece birlikteliğimiz de sürüyor. Her biri can yoldaşlarım. Dedim ya, deniz fenerlerim.

Onlarla uzaktan uzağa bir gülümseme paylaşmak bile mutluluk olurdu.

Birer birer düştüler yanımdan yöremden. Bu nasıl bir yalnızlaşma bilseniz. Kimi kez evden bile çıkmak istemiyorsunuz. Gençlerden biri, birileri kapıyı çaldı mı mutlu oluyorsunuz. Onlardan kimi aydınlanmış olanlar size sevgiyle baktılar mı mutluluk oluyor.

Belki de bu nedenle, onlardan gelen hiçbir isteğe hayır diyemiyorum. Türkiye’yi bir baştan bir başa arşınlıyorum. Onların gözlerinde bir umut ışığı yakabilirsem mutlu oluyorum... Ne yasak dinliyorum ne sağlık. Yeter ki onların gözlerinde bir pırıltı göreyim. Yeter ki onlara kimi kapıların, pencerelerin açık olduğunu gösterebileyim.

Hep böyle miydi bu? Bu nedenle kimi ustaları yeniden okuyorum.

Kendi genç yaşlarımı düşünüyorum. Yıllardır tuttuğum notlarımı gözden geçiriyorum. Deniz fenerlerimi düşünüyorum. Savaşımlarımı anımsıyorum. Yaşdaşlarımı gözden geçiriyorum.

Zorlama mı bunlar?

Hayır!

İnanç!

Sorumluluk!

Umut! Hiç eksilmedi. Eksilmemeli de.

YAZARIN DİĞER YAZILARI