Ateş Altında

DOĞA BAYRAMI:

Sapsarı güneş mavi göğü tırpanladığında taptaze bir yeşillik vuracaktır camlara. Hafiften bir rüzgar estiğinde. Ilınıyorken sular. Uçuşuyorken kelebekler. Fısıltıyla kıpırdıyorken otlar, çiçeklerle yapraklar. Koşuşuyorken insanlar. Sarılmak için birbirlerine…

ATEŞ ALTINDA:

Gökyüzü kızıl alevlerle mısır patlağı gibi patlıyor her akşam. Ateş altındayız. Tepemizden yağmur gibi boşanan kıvılcımlarla. Ateş altındayız. Tetiği çekenin, füzeyi ateşleyenin parmağından çok ateş ettirenin parmağından.

BALKON:

Balkona çıktığında bir akşam gökyüzünü kucaklayabilirsin. Kollarını iki yana açarak. Soluk alıp. Yangının kara dumanını içine çekmeden. Süzerek. Gökyüzüyle sen.

ONAT KUTLAR EŞİĞİ:

Bugünlerde bir pastanede otururken kapının yavaşça açılıp içeriye Onat’ın gülümseyerek girdiğini gördüğünüzde hiç şaşırmayın. Küçük bir sinemada film izlerken yanı başınızdaki koltukta o oturacak, bir kitaba dalmışken karşınızda gene onu bulacaksınız.

Sennur Sezer’in “Beklerken” şiirinde de olduğu gibi:

“Dön aramıza da Onat
Gülüşünle tekrarla
Yaşamın değdiğini her acıya.”

KARANLIĞI BASTIRMAK:

Her sabah uyandığında aydınlığı kucaklamak gerek elini yüzünü yıkarcasına. Aydınlığa koşmak. Gecenin karanlığından sıyrılarak. Işıyan günle. Işımak. Işıtmak! Bastıracak karanlığı bastırarak.

AĞLAYIP GÜLMEK:

Gece ağlayacaksın bastıran karanlıkta. Gülmek için sabahın aydınlığında.

ÖPÜŞÜNLE:

Öpüşünle kuşlar uçurdun gövdemde. Kanatlandım. Uçuyorum yeni bir ufka. Bir kır düğününde gülüp eğlendiğimiz.

HALKIN ŞAİRİ:

Nâzım Hikmet halkın şairidir:

“Topraktan öğrenip kitapsız bilenlerin” şairi…