İnsan

SANATA ÖZGÜRLÜK:

Sanat yapıcıdır. Sanatın sanat için olmayışı bundandır. Sanat insan içindir. Güzellikler üreterek yararlı oluşu bundandır. Özgür olduğunca özgürleştirir sanat.

SIĞLIKTA:

Ölüm kol geziyor. Ateş altında. Kar altında, yıkıntıların arasında. Yaşamın sesinin duyulmadığı her yerde. Çıkaramamaktan sesimizi. Haykıramamaktan. Sığlıkta.

İNSAN:

Taşı taş üstüne koyandır uygarlığı yaratan. Elleriyle kollarıyla kopararak dağdan. Sırtında taşıyan insan. Kara toprağı deşerek yaşamı yeşerten insan.

SOLUDUKÇA:

Alevler püskürüyor. Yerden, havadan, sudan. Sınır tanımadan. Ateşini alamadan yağmur, üstünü örtemeden kar. Alevler püskürüyor. Körükleyenleri soluyup durdukça.

ÖYKÜ:

Öykü, yeni dünyalar yaratmak için vardır. Duygularını, düşüncelerini özgürce ifade edeceği/edebileceği barışçıl bir dünyada.

Öykü, kendini ifade ettiği ölçüde kendini ifade edemeyenlerin de dilidir.

Öykü tanıklık etmek için vardır. Yaşamın, yaşananların, yaşatılanların tanığıdır o.

Özgür yaşamlara kapı açmak/açabilmek için.

BİTMEYEN KIŞ:

Kara bir kış bastırdı. Kar altında ölüp gidenlerle, depremin altüst ederek sürüklediği/sürüklendiği, savaşta kurşunlanan/kurşunlatılan genç askerlerin ölüp gittiği/gideceği bir kış. Yoksulluğun, açlığın, işsizliğin, kavgaların, cinayetlerin, haksızlıkların, adaletsizliklerin kara kışı. Karın aklığının örtemediği. Bitmeyen kış.

SU:

Su, çeşmelerden gürül gürül akarken oluklardan taşan. Serinleten. Tadı damağında. Aktığı yöreleri şenelten suyun önü kesilerek şişelendikçe tadıyla serinliğini yitiren, çevresini basıp sele dönüşen/dönüştürülen su.