Işıkları yak

YA TUTARSA

Nasrettin Hoca maya çalmış göle. Koskoca göl yoğurda keser mi diye. Bizse maya çalmadan hiçbir işe bol bol gülüyoruz işte. Kendi kendimize.

GÜNÜ IŞITAN

Gün ışır ışımaz çıkıyorsun yola. Dönüşünceye dek akşam karanlığına. Ne güneşin aydınlığı, ne gölgesi bulutun. Açılan göğün altında. Kapanarak fabrikana. Her sabah. Günü ışıtmaya.

ÇIKMAZDA

Bir yaz günü uyuşukluğunda. Kıpırdamadan. Odanda. Rüzgar esiyorken sokakta. Rüzgarlar esiyorken sokaklarda. Yürüyorken insanlar. Yasaklanan yollarda. Bir yaz günü uyuşukluğunda. Kıpırdamadan. Çıkmazda.

UÇAMADAN

Kuşların kanadında pırpırlanan zaman, hızla yükselir. Jet hızıyla gökyüzünde. Ortasında, alanlarında kentin yerlere serilir. Atılan darı tanelerinde. Kuşların ayakları altında. Uçmadan. Uçamadan.

İZ

Bir izi sürüyoruz biz. Yağmura, çamura bulanmış. Yara gibi işleyen. Çürümüşlüğü, kokuşmuşluğu içindeki bir izi.

BEKLENEN

Karabasana dönüşen bir düşteyiz. Geceler boyu. Uyanamadan süren. Sabahın ilk ışıklarıdır geceyi bitiren. Uyandırarak bu kara düşten. Beklenen.

IŞIKLARI YAK

Gece sürüyor işte. Bak da gör. Aysız, yıldızların ışımadığı karanlık bir gece. Işıkları yak sen de bir bir. Çoban ateşlerini tazele. Bitir geceyi. Sabahı getir.