Yeni mahrem: Ağız ve burun

Mahremlerin iflah olmaz coğrafyasında yine, yeniden ortak bir mahremimiz oldu: Ağız ve burun. Maskeleye maskeleye alıştık birbirimize. Ağız ve burunsuz silüetlere dönüştük. Nicedir “kamusal bir alan” olmaktan çıkmış gözbebeklerimiz yeniden değer kazandı. Maske simamızdan ses tonumuza bizi belirleyen özelliklerimizi örttü: Cümleten kaldık göz göze!

COVID-19 pandemisi rıza temelli ve bir o kadar da zorunlu eve kapatılma sonrasında fişlenmeye itirazsızlaştırılmış kitleler yarattı.  Günler, aylar ilerledikçe ‘rıza’ sönümlendi, geldik bugüne: Plajlar tıklım tıklım, TV programlarında misal ‘ Survivor 2020, İstanbul’ çekimlerinde herkes sarmaş dolaş. Özellikle plajlarda mizaha ve karikatüristlere gün doğdu: Altta bikini / mayo, üstte maskeli olanlar kösele ayakkabı ve takım elbise ile plaja gelmiş misali...

Karşımızdakini korumayı hedefleyen ‘Kamusal alanlarda maske uygulaması’ amacından uzaklaştı, salt COVID-19 değil cümle mikroorganizmalar için bir besiyerine, rezervuara dönüştü.

Denebilir ki ortak yaşam alanlarımızda en pis ve riskli yüzeyler çöp yığınlarındansa yüzümüzdeki maskeler. Ne hazin ki o maskelerden bizleri viral hastalıklardan korumasını umuyoruz. Üstelik yaz geldi, ishal yapıcı mikroorganizmalar için salgına yol açabilme ihtimali yükseldi. Çevreden ele, elden maskeye, maskeden ağza bulaş daha kolay şimdi.

Gün itibarı ile hatalı ve eksik kullandığımız maskelerin ‘SOS’ işaretinden bir farkı yok. Kutsanmış sakal misali sürekli elimizle sıvadığımız maskeler yolu ile hepimizin bildiği pandemi gerçeğini gündelik hayatın unutturmasına izin vermiyoruz o kadar.

Haliyle gençler başta olmak üzere hepimiz sıkıldık bu durağanlıktan. Tamam sokağa daha sık çıkalım ama bisiklet ve varsa bir köpeğimiz yanımızdan eksik etmeyelim. Bizim başarmakta zorlandığımız ‘kişisel mesafeyi’ onlar hayata geçirecektir.

Sağlıcakla kalın.