Dünya titriyor

BİR AY DOĞAR

Güneş batsa da bir ay doğacaktır gecenin içinden. Yararak karanlığı. Vurup dağıtarak.

DÜNYA TİTRİYOR

Gök deliniyor, yer yarılıyor. Havada uçup toprağa gömülürken insanlar. Yerle bir olurken evlerle sokaklar. Patlamalarla sarsılıyoruz durmadan. Koronavirüs mü yalnızca? Titriyor dünya.

DOKUNULMADIKÇA

Ulu bir çınardır yaşam. Güneşe elini, kolunu, parmaklarını cömertçe açan. Rüzgarla eğilen dalları, pırpırlanan yapraklarıyla. Ulu bir çınar. Yeri, göğü yerli yerinde tutar. Dokunulmadıkça.

MASKELENMEK

Gözlerin açık. Her şeyi görüyorsun. Kulakların sağlam. Her şeyi duyuyorsun. Ağzın, burnunsa kapalı. Eskisi gibi rahatça soluk alamıyor, istediğin gibi konuşamıyorsun. Maskelendiğinden.

YALNIZKEN

Sümsük sümsük oturuyorken gelip buldun beni. Koluma girdin. Alıp götürdün. Düşte olduğumuzu söylemeden. Güpegündüz. Evde yalnızken.

YAĞMUR ALTINDA

Yağmur altında yağmurluklarımıza sarınır, şemsiyelerimizi açarız. Görüntüsü hoştur yağmurda renkli, kara şemsiyelerle yağmurlukların gelip geçen taşıtlarla birlikte caddelerde koşuşturması. Ara sokakları karartan yağmur bizi ıslatmadıkça.

BİRAZ IŞIK

Işıkta çıkıyor suretimiz. Işıkla varız biz. Yok edelim karanlığı sıyrılarak geceden. Sabah aydınlatsın bizi sabahı da biz.

DENİZE İNEN SOKAK

Çiçeklerle bezeli bahçeli evleriyle, ağaçlarıyla yol yol uzayan bir sokak. Yokuş aşağı denize inen. Dümdüz bir maviliğe ulaşarak. Göz alabildiğine genişleyen ufkuyla. Düşlerimden güneş rengi yağlı boya bir tabloya yansıyan.