Çocuklar özgür olursa

BİRİKEN SÖZCÜKLER

Sözcükler birikiyor. Söylediklerin. Söylemediklerin. Söyletmedikleri. Dökülüyor birer birer. Kuyusuna derinliklerin. Sulara karışıp konuşturmaya içenleri.

REKLAMLARLA

Bizi izlemeye devam edin! diyerek ağaçlar arasında kıvrıla kıvrıla akan bir ırmağın ferahlığını kesip kısa bir ara! dedikten sonra ver ediyor reklamlara televizyonlarımız. Ardından çil çil altınlarla deste deste paraları göstermeye başlıyor. Yoksulluğumuza, kimsesizliğimize aldırmadan. Işımalarla yüzümüzü parlatarak aldatan.

MADENCİLER

Yerin altından kömürü çıkaran madenci, ışık olsun ister herkese. Görmese de ışığı kendisi. Kör edip bıraktıklarından madencileri.

GÜNEŞİ GÖRMEDEN

Güneşi görmez madenci. Sabahın köründen akşamın karanlığına. Yer altında. Başlarındaki lambadır onları güden. Sarı bir leke bırakan tünelin kara duvarında. Ölümde de. Kalımda da. Güneşi görmeden. Göstermeden onlara.

BEKLEME!

Kös kös oturup beklediğin ne? Sabah oldu da odan mı ışımadı, bahçendeki çiçek mi açmadı? Kalk ayağa. Aç pencereni. Soluklan. Sesinin yettiğince bağır. Işık dolsun odana. Bahçende açan çiçeğin kokusuyla.

YARIN SABAH

Sabahın camlardaki ışımasını izleyeceksin. Yansıyışını gökyüzünün, bulutların, güneşin. Parıltısını sokakların, evlerin. Aydınlanmasını yüzlerimizin gülüşlerimizle. Kıyısında denizin. Yelin ılgıt ılgıt eseceği bir günde.

PUSU

Kış pusuda. Bitmese de güz. Yazdan kalma. Pusudadır kış. Evde, sokakta, çarşıda. Başını çevirmeye kalmadan. Hemen yanı başında. Seninle yan yana.

DÜZ KOŞU

Bir uzun yol koşusu bu. Yaz, kış demeden. Gündüz, gece. Soluk soluğa. Sarp yollardan geçerek. Bir konaktan bir konağa. Arkada da kalsan. Tökezlemeden.

ERKENDEN

Çürüyen meyveler, kuruyan çiçeklerle geldi kış. Kapalı odalarda bastıran uykuda. Ne bir koku, ne bir ses. Uzayıp giden düşlerdeki korkuda. Uzun bir kıştır gelen. Erkenden.

ŞENELME

Her sözcük çiçek açar. Toprak elverdikçe. İçine çektikçe havayı, suyu özgürce. Birikir sözcükler. Serpilir. Çiçeklenir her yer. Şenelir ortalık.

ÇOCUKLAR ÖZGÜR OLURSA

Ne salgın, ne savaş. Ölmez kimse. Yoksullukla açlıktan. Özgür olursa çocuklar/çocuklarımız. Güneş altında. Sürüp gidecektir bir eğlence. Gündüz, gece. Düşlerde.