Maroon Shoatz'a özgürlük

Siyah özgürlük savaşçısı ve kendi kendini yetiştiren Tarihçi Russell “Maroon” Shoatz şu an en az iki cephede hayatı için savaşıyor. Siyasi tutuklu bir yıldır 4. aşama kolon kanserine, yaklaşık bir buçuk aydır Kovid-19’a karşı mücadele ediyor.

Dayanıklılığı, ustalığı ve savaşma ruhu göz önüne alındığında, bu mücadelelerden birini ya da her ikisini birden atlatıp atlatamayacağını söylemek zor. 77 yaşındaki Shoatz 1972’den beri Pensilvanya Temyiz Departmanının (DOC) zindanlarında. DOC, hayatta kalma şansını engellemek için elinden gelen her şeyi yapıyor. Kanser açıkça teşhis edildikten sonra acilen ihtiyaç duyulan ameliyat edilmemeye devam ediyor.

Eyalet hapishanelerinde Kovid-19 hastalıkları dalgası sırasında, Maroon birkaç hafta boyunca 29 mahkumla birlikte derme çatma hastane koğuşu olarak kurulan bir spor salonunda kaldı. Kızı Theresa’nın aktardığına göre şimdi hücresine geri gönderildi. Ancak hücre buz gibi soğuk ve gardiyanlar, onu makul derecede sıcak tutacak kadar battaniyeyi vermiyor. Buna rağmen Maroon pes etmiyor, mücadeleye devam ediyor.

Pensilvanya Yoksul Halk Kampanyası, İnsan Hakları Koalisyonu ve Hapsedilerek Öldürülmenin Ortadan Kaldırılması Koalisyonu gibi insan hakları grupları Maroon gibi Kovid-19 hastası olan tüm mahkumların serbest bırakılması için dilekçeler hazırlayarak ve Harrisburg’daki protesto mitinglerinde çaba harcıyor.

Hapishanede kaldığı uzun yıllar boyunca, Maroon sayısız genç mahkuma okumayı, düşünmeyi ve çalışmayı öğretti. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en uzun süre hapiste tutulan siyah siyasi tutuklulardan biridir. Neredeyse elli yıldır içeride ve 30 yıldan fazla bir süredir hücre hapsinde olduğuna dair kanıtlar var. Ancak tüm bunlara rağmen ve şu anda 77 yaşında olmasına rağmen kafası zehir gibi çalışıyor. Kara Panter Partisinin bir üyesiydi, politik bir aktivistti ve hâlâ bir devrimcidir. Bir genç ve Panterlerin aktif bir üyesi olduğum zamandan beri, onunla ilgili pek bir anım yok, sadece gazetelerde onun hakkında okuduklarımla onu tanıyorum. Birleşik Siyah Özgürlük Cephesi aktivisti olarak 1972’de tutuklandıktan sonra, ona mektup yazılması çağrısını yaptığım bir broşür yayımladım. Sonra zaman zaman kısa haberlerde göründü. Ama bu da giderek seyrekleşti. Böylece adı yavaş yavaş unutuldu -hikayesinin ve davasının kamuoyuna geri dönmesini sağlayan ailesi dışında hepimiz onu unuttuk. Şimdi bir dayanışma hareketi, şu ifadeleri içeren bir çağrı ile derhal serbest bırakılması çağrısında bulunuyor: “Mevcut tarihsel durumu derinlemesine irdelemesi, yeni politikalar ve uygulamaları (Eko-sosyalizm, anaerkillik dahil ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere) dahil ederek nasıl ilerleneceğine dair net önerileri bugün toplumsal değişim için mücadele eden tüm hareketler için önemli öneriler sunar.”