‘Size emanetiz’ derken… Fotoğraf sergisi

“Size emanetiz” başlıklı fotoğraf sergisini “2021 Sağlık Çalışanları Yılı” dolayısıyla Galatasaray Lisesi önünde gerçekleştiren Beyoğlu Belediyesi İstanbullulara dev bir hizmet(!) sunuyor. Sergi 4 Ocak’ta açılmış ama bitişi belli değil.

Beyoğlu Belediye Başkanı Haydar Ali Yıldız imzalı sergi kartpostallarında “İnsanlık olarak zor bir dönemden geçiyoruz. Sağlık çalışanlarımız, gelecek güzel ve sağlıklı günler için verdikleri kahramanca mücadeleyle kulağımıza umudu fısıldıyor. Özveriniz için minnettarız. 2021 Sağlık Çalışanları Yılınız kutlu olsun” diyor… Kartın ön yüzünde Reuters Ajansından Ümit Bektaş’ın koruma gözlükleri ter içinde olan bir sağlıkçının fotoğrafı yer alıyor. Sergide masraftan kaçılmamış: Turkuaz sergi zemini, kırmızı halılar ve korunaklı giysili görevli, her şey yerli yerinde…

Fotoğraflar oldukça büyük ebat ve özel aydınlatmalı çerçevelerle sunuluyor. Serginin en göz alıcı yüzeyine devlet büyüklerinin fotoğrafları asılmış. Atatürk (Beni Türk Hekimlerine Emanet Ediniz sözüyle) Kanuni (Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi, olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi sözüyle) Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Sağlık Bakanı Fahrettin Koca da mağrur ve aşıdan korkmayan çocuklar misali…

Gelelim sergiye;

Sergi mekanının seçildiği alan Galatasaray Meydanı/ Lisesi. Burası akla “Cumartesi Anneleri” ve bazı kurumların demokratik haklarını aramak için basın açıklamalarını yaptıkları yer olarak hafızalarda. Burada nice kereler Cumartesi Anneleri yerlerde sürüklendi. Sonrasında polis marifetiyle zorla kovuldular. Yanındaki Yapı Kredi sanat binası ile Galatasaray Lisesi arası ablukaya alınıp, sanki 50. Yıl heykeli korunuyormuş gibi sanata değer veren(!) üs konumuna getirilirken Yapı Kredi Sanat Merkeziyle emniyet arasında ironik göndermeler sergileniyordu.  Beyoğlu Belediyesi de bu alanı seçerek sanat alanı kimliği kazandırmaya çalışmış diyebilirim. Ama benim için hafıza mekanı olarak bu alan Cumartesi Anneleri mekanı.

Fotoğraflara gelince saymadım ama 30 civarında, uzaktan bakılınca algılanacak boyutta yaklaşık 1x2 m. büyüklüğünde gayet güzel basılmışlar. Her fotoğrafın altına kısa yazılar eklenmiş. Fotoğrafların içeriği sağlık çalışanlarının tedavi süreçlerini anlatıyor. Fotoğrafçıların isimleri ve kurumları yazılmış. Ama kartpostal yerine derli toplu bir broşür olsaydı daha iyi olurdu diye düşündüm.

Her sergi bir hikaye anlatır. Bu serginin anlattığı hikaye ne?

Bu serginin içeriği ne? Sorusunun karşılığı yok. Konu çarpıcı, ama dekoratif olarak sunulması içeriği doldurmuyor. Bir sergi için konuyu işleyen çeşitli yerlerde gördüğümüz fotoğrafların asılması yeterli mi? Sergiyi gezerken bu soruları düşündüm. Sağlıkçılar için güzel sözler yazmak yetmiyor.

Sergide sağlıkçıların yaşadıkları sıkıntılar yok. Salgın başladığından bu yana ölen sağlıkçılar yok. Hastanelere isimleri verilen doktorlar yok, sağlıkçıların eylemleri yok, sergi mekanına en yakın Taksim İlk Yardım Hastanesi başta olmak üzere diğer hastanelerde yapılan eylemler yok, alkışladığımız, hakkınız ödenmez dediğimiz sağlıkçıların ‘ek ödeme’ muamması yok. Yani işin öznelerinin gerçek hayatta neler yaşadıkları yok. Olması gerekli mi? Belediye için gerekmeyebilir, bence evet. Sağlıkçılar retorik yapılarak propaganda malzemesi olarak kullanılmış. 

Bu sergide ‘Size emanetiz’ derken devlet ricaline emanet olmaktan bahsediliyor. Sağlıkçılar bu ricalin dekorları yapılmış.