Aya gidiyoruz

PEŞİMİZDEKİLER

Odanın içinde bir ben varım. İnceden vızıldayarak uçan bir sinek. Bir de kedi. Kedi sineğin peşinde. Ben kedinin. Benim peşimdeki kim, odaları gözleyen?

KAÇIŞAN SÖZCÜKLER

Demir Özlü’nün ölümüyle sözcükleri kaçıştı. Kim bilir kaç kenti dolanıyor şimdi. Kentlerin caddeleriyle sokaklarını, kuleleriyle köprülerini. Bir bir. Dehlizlerinden geçerek. Yeni bir öyküye başlamak için.

YAŞAMASIZ

Her gün biraz daha sıkışıyor günlerimiz. Sıkıştırılarak. Ne bir yaprak kıpırdasın, ne bir kuş uçsun. Ölü gibi yaşamakla.

KAR ALTINDA

Kar altındayken sokaklar, olan biteni saklar. Örterek çerçöpün üstünü. Göze batan ne varsa. Aklığıyla düz etse de örtemez acıları.

YALNIZLAŞTIRMA

Yalnızlık… Dört duvar arasında değil. Sokakta. Ortasında kentin. Kalabalıkta. Genç ölümlerle yalnızlaşan. Yalnızlaştırılan yaşamdan.

AYA GİDİYORUZ

Aya gideceğiz aya. Aç açına, yok yokuna. Gideceğiz aya. Karın, yağmurun, fırtınanın altında. Düşmeden elden ayaktan.

EVSİZLERLE

Kış bastırdı. Göze görünmez artık ne gökyüzü, ne toprak. Upuzun bir yol boyunca. Uzayıp giden günler. Evlerde. Sessizlikle. Acısı sokaklarda sürer. Evsizlerle…

GÖLGESİ DÜŞER

Yaz gelir. Şenelir ortalık. Güneş açar. Gök mavilenir. Aklanırken bulutlar, uçsuzlanırken deniz ufukta. Gölgesi düşer kışın ölenlerin. Kanı akar gelinciklerle öldürülenlerin…