Gün ışıdığında

BİR SABAH

Belki bir uçak geçer boşluktan. Bir gemi belirir ufukta. Bir rüzgar eser dağlardan. Bir at koşar gelir uzaklardan. Rüzgarla. Belki ben gelirim. Bir sabah uyandığında.

PARÇA PARÇA

Bir açık, bir kapalı gidiyor havalar. Gökyüzü bir bulutlu, bir bulutsuz. Bir karanlık, bir aydınlık. Parça parça parçalıyor kendini. Karanlığı büsbütün sökene kadar.

DÜNYA TOZUYOR

Sis kaplamış dört yanı. Göz gözü görmüyor. Rüzgar savurunca dumanı aydınlanıyor ortalık. Toz yağıyor bu kez rüzgarla. Bu bir çöl rüzgarı. Toza boğuyor dünyayı.

TIRPAN

Dünyayı tırpanlayarak biçip geçiyor ölüm. Altüst ederek. Tırpan ne Azrail’in elinde, ne Tanrının buyruğunda. Tırpan birilerinin elinde şimdi. Savurup duruyor.

AĞIR YÜK

Yağmur, kar, fırtına. Uğulduyor ortalıkta. Toprak kayıyor/kaydırılıyor altımızdan. Gemi batıyor. Üst üste binen/bindirilen yüklerden. Güneş göstermeden kendini. Gösteremeden.

SÖZCÜKLER

Sözcükler… Hangisini yazsan/söylesen. Bileğinde kelepçe. Gözbağı dehlizlerinin karanlığında. Güller kül oluyor yanarak yıkıntılarda. Seninle.

GÜN IŞIDIĞINDA

Sesin kalır. Doğaya kattığın sesin. Bir türküden yankılanıp yayılarak. Ezgisi sürer. Gün ışıdığında.

YÜK HAMALI

Yüklendikçe acılar. Bindikçe/ bindirildikçe sırtımıza. Yük hamalları gibi iki büklüm bekliyoruz/bekleşiyoruz ortada. Bir arada.

AĞUSTOSBÖCEĞİ İLE KARINCA

Ne ağustos böceği çaldı saz. Ne karınca iş bulup çalıştı. Bütün yaz. Karınca acından öldü sonunda. Ağustos böceği sazını satıp kapağı attı gelecek yaza…