Kızgın yaz

SOLUKSUZ

Yüzümüz maskelerle kaplı. Kat kat. Yazın güneşini duymayan tenimizle. Saklanmak için kat kat ölümlerden. Soluk soluğa. Soluksuz kalarak maskelerle.

KIZGIN YAZ

Boydan boya yaz. Gökyüzü denizle. Tenimizde. Dağlar ırmaklarla bizimle. Bir de ağaçlar, yapraklar, meyveler, çiçeklerle her yerde. Kentte beton duvarlardan yansıyan kızgın güneşle.

GÜNEŞ SARKMASI

Zaman akmış çeşmelerden. Kurumuş yalaklarında biriken çöplere vuruyor güneş. Kokuşan geçmiş zamanın üstüne. Evlerin açık pencereleri yerine. Sarkarak gökyüzünden.

YAN YANA

Uçmayan bir martı sürüklüyor; dalmayan bir karabatağı boğan dalgalar. Kıyısı olmayan bir denizin ortasında. Yan yana.

NE ÇOK ACI

Ne çok acı var. Altından kalkmadan sabah aralıklarının kısaldığı. Geceleri uzatarak düşe kalmadan katlanan.

KARA BİR LEKE

Kara kargalar dolduruyor sokakları. Ağaçlardan, damlardan inerek. Serçelere yer bırakmayan sokaklarda kuş cıvıltısını haklayan. Gaklayarak kedilere bırakılan mamaları höpürdetip kara bir leke yayarak gün ışığını karartan kargalar.

TAM KAPANMA

Hava kapalı. Kapalı kapılar. Güller. Kapalı pencereler. Kediler sokaklarda. Tek tük köpeklerle. Gezdirilmeden, kendi başlarına. Duvar diplerine siğen. Evlerde güller. Kutuda.

KISALAN

Bir ay doğuyor geceden. Güneşi muştulayan. Erken bir sabaha doğacak olan. Kısaltarak geceyi.

AĞIRLIK

Her gün yeni bir yük biniyor sırtımıza. Kendi ağırlığımızı taşıyamazken. Eziliyoruz boyuna. Toprağın bile çekemediği ağırlıktan.