Dersimizi alıp ezber ederken…

Süper Lig faslını üç hafta önce kapattığımızı zannedip “Sergen Yalçın sezonu” diye yazı yazdıktan sonra neredeyse Galatasaray’dan tarihi mayıs çalımı yiyenler arasına bir Galatasaraylı olarak ben de ekleniyordum. Beşiktaş, dar kadrosunun son haftalarda verdiği zayiata acemiliğin de eklenmesiyle rakiplerini yarışa buyur etti. Öyle ki geçtiğimiz hafta Fenerbahçe evinde Sivasspor’u yense ya da Galatasaray, Denizlispor ve Yeni Malatya maçlarından 2 averaj daha çıkarsa Beşiktaş’ın şampiyonluğu kaybettiğine tanıklık edecektik. Neyse ki Beşiktaş, Göztepe deplasmanından galibiyetle döndü. Aksi halde ciddi bir travma yaşanabilirdi, gazetedeki Beşiktaşlılar da bu işin sorumlusu olarak benim erken öten horoz tadındaki yazımı gösterebilirlerdi. Ucuz atlattık ama dersimizi de çıkardık. Bunca yıldır spor izliyoruz, yazıyoruz, neler gördük, okuduk ama hâlâ bilmişlik taslamanın büyüsünden kurtulamıyoruz demek ki.

Fatih Terim, Emre Akbaba’nın Trabzonspor’a attığı beraberlik golü için “Bazen öyle son dakika golleri vardır ki şampiyonluk kazandırır” dediğinde gülüp geçmiştim. Zaman elbette hocayı haklı çıkardı, şampiyonluk gelmedi belki ama gelseydi o golle gelecekti.

Ömrünü yeşil sahada geçirenlerin bizlere böyle ders vermesinden hoşlanmıyor değilim. Gerçeklerle yüzleşiyoruz. O yüzden ne zaman bir teknik direktörü eleştirecek olsam kendime şu hatırlatmayı yaparım: “1- Sen futbolu ondan iyi bilmiyorsun. 2- Tüm gün takımla çalışan, oyuncularla beraber olan, kimin eski sakatlığı nüksetmeye yakın, kim kilo aldı, kim sevgilisinden ayrıldı, kimin morali bozuk bilen sen değilsin.”

Elbette bu onların kimi zaman hata yapmadığı, egolarının kurbanı olmadığı, demode kalmadıkları, doğru insani ilişkileri tutturamadıkları anlamına gelmiyor. Yani “Sıradan insanlar teknik direktörleri eleştiremez” diyor değilim. Sadece taraftarından gazetecisine ve yöneticisine asıp kesmeden önce itidal tavsiye ediyorum.

Vallahi ben dersimi aldım ancak izin verin de ezber edene kadar şu yazıyı yazayım ve şampiyonluk yarışı veren üçlünün yönetim kademelerinin bu sezondan çıkarması gereken dersleri sıralayayım.

BEŞİKTAŞ

• İpler zaten elinizdeyken ortamı germeye gerek yok, ters teptiği gibi takıma zarar verir, taraftarın psikolojisini bozar hatta rakipleri motive eder.
• Teknik direktör her yıl mucizeye imza atamaz. Seneye kadronun rakipleriniz kadar derin olması şart.

GALATASARAY

• Hem ihtiyar yıldızlara servet döküp hem de her sezonu devre arası transferleriyle kurtaramazsınız.
• Bu kadar para harcadığınız futbolcuları tarla gibi zemine süremezsiniz.
• Koltuk ihtirasına kapılmışsanız seçimleri teknik direktörünüzü ve futbolcuları itibarsızlaştırarak değil takımı şampiyon yaparak kazanmayı deneyin.

FENERBAHÇE

• İşin yarısı doğru teknik direktörü seçmekse yarısı da onu gerçekten desteklemek. Her yıl 2-3 teknik direktör değiştirerek bir yere varmak mümkün değil. Ha şu anki tescilli ırkçı şahsın zaten değil teknik direktörlük yapması kulübün kapısından içeri sokulmaması lazım.
• Tüm başarısızlıkların sorumlusu dış güçler olamaz. Sorunlarla yüzleşmez, yalnızca taraftar psikolojisini maniple ederseniz çözüme ulaşamazsınız.

GENEL (YÖNETİM, MEDYA, FEDERASYON)

• Kimsenin size üç puan borcu yok. Diş geçiremediğiniz her takımı teşvik primi almakla suçlayamazsınız.
• Futbolcular, teknik direktörler karşılarına eskiden formasını giydikleri takım çıktığında maçı satmaya programlanmış kaypaklar değillerdir. Bu dünyadaki tek namuslu, mert insan siz değilsiniz. Gerçi herkesi bu kadar kolay, mesnetsiz hatta düpedüz yalan söyleyerek suçlayabildiğinize göre sizde ne karakterden ne gazetecilikten bahsedilebilir.
• Kuralları herkese eşit uygulamazsanız güvenilir bir kurum olamazsınız.