Selamettin Aslan

Yıl 1978.

Aylardan mayıs. Mayıs’ın 29’u.

Ülkemin güzel üniversitelerinden ODTÜ’nün Gaziantep’te kurduğu mühendislik fakültesinde okumaya çalışan gençler, bir yandan derslerle ve hayatla boğuşurken bir yandan da okulu ele geçirmek için oradan, buradan toplanmış militan sağcıların okulu gasbetme saldırıları ile mücadele etmekteydiler. Öğrenciden başka her şeye benzeyen silahlı saldırganlar arkalarında milliyetçi cephe hükümeti desteği ve POL-BİR üyesi yandaş polislerin silahları ile devrimci öğrencileri yıldırmak, zorlu sınavları kazanarak öğrencilik hakkı elde etmiş öğrencilerin okuldan uzaklaştırılmalarını sağlayarak üniversiteyi ele geçirmek görevi ile terör estirmektedirler.

Yurtlarda kalan öğrenciler saçma sapan uydurma gerekçelerle yurtlardan atılmış, kentin küçük semtlerinde, saldırılara karşı korunmasız, savunmasız kalmak durumunda bırakılmışlardır.

Okulun öğrencileri her şeye rağmen okumak istemektedir. Canlarını tehlikeye atarak her sabah, kendilerince önlemler alarak okullarına gitmek için duvarlara dayanarak yollara düşmektedirler.

Ve günlerden Mayıs’ın 29’u gelmiştir. Güzel bahar sabahında 3 arkadaş evden çıkar. Kollarının altında ders kitapları, hayallerinde iğde kokuları vardır. Sabahın erken saatinde işe gitmek için koşuşturan emekçiler ve 3 gencin görmediği faşist katiller kirli görevlerini yerine getirmek için pusudadırlar. Hedefleri 3 genç ve emekçi halktır. Kurşunlardan biri göğsündeki kitabı da delerek Selamettin’in koca yüreğine saplanır. Hedef gözeten katiller Selamettin ile birlikte 2 emekçiyi de katletmişlerdir.

Selamettin; Öğretmen Selamettin, Mühendis Adayı Selamettin, bir canıyla yüz katili öldürmüştür. Katillerle birlikte okula saldıran faşistler de yok olmuşlardır.

Selamettin, Sinop’un dağlarındaki köyünde ulu ağaçların gölgesine teslim edilir. İsmi Cemgil’le, İnan’la, Aslan’la ve diğer devrimcilerle birlikte ODTÜ’nün hafızasına yazılır.

O hep yaşamak üzere gençlere teslim edilmiştir.

Saygıyla anıyoruz.