Yangın sürüyor hâlâ

DİRENMEK

Usul bir yağmurdan sonra açacak güneş umududur insanın. Tek bir çiçek açsa dahi. Direnmek için.

YALNIZ BIRAKILDIK

Salgın öyle ayırdı ki birimizi ötekinden. Yalnız bırakılarak birbirimizden. Elin elime değmediğinden.

SABAH YÜRÜYÜŞÜ

Sabah olunca bir kuş ötecek. Sesine sesimizi katarak. Rüzgarlanarak türkülenecek. Sokak sokak, ev ev sarmalayarak. Yüreklerimizi. Ellerimizi, kollarımızı sallayarak yürüdüğümüzde bir sabah.

TOZ TOPRAK

Üstte bozarık bir gökyüzü. Bulutu olmayan. Bozarık bir toprak. Rüzgarı olmayan. Sararık rengiyle savrularak uzayıp giden toz toprak.

SOLUKSUZ

Ne gül kokusu tazeliyor havayı, ne yosun kokulu denizden esen yel. Çürüyen bir ceset gibi kokan dünyada. Soluksuz bırakıldığımızdan.

İLKYAZ ÖZLEMİ

İlkyaz gelsin mi?Nerede?Gelsin mi?Ne zaman?İster misin?Her zaman!

KARINCA ORDUSU

Yolcu uzaklara baktı. Ufak. Bulanıktı. Seçemedi gözleri yürüyeceği yolu. Uzun mu, kısa mı? Kestiremedi. Gözlerini yere indirdi. Önüne baktı. Sıra sıra karıncaları gördü. Yola yayılarak yürüyen. Arkalarından yürüdü o da.

SORULARLA CEVAPLARI

Sorular sorulara dolanırken cevaplar cevapları çözemez. Ortalık tozdan dumandan görünmezken. Bu yerde. Ölmek dirilmek, dirilmek. Ölmek oldukça…

YANGIN SÜRÜYOR HÂLÂ

Salgın bahane. Yangın sürüyor hâlâ. Ağzını açanların soluksuz bırakıldığı/bıraktırıldığı her alandaki yangın!

SABAH SOLUĞU

Estiğinde sabah yeli, aralayacaktır pencereni. Karanlıkla dolan odanda. Nicedir kapalı kalan. Güneş yükseldiğinde ardına kadar açılacak olan.

YANGIN SONU

Gün sonu açıldığında kapılar, is kokacak odalar. Açık olsa da pencereler, esse de rüzgar.

YAZI KUŞU

Yazı kuşudur şairlerle yazarlar. Dağları, denizleri aşar. Kesilse de solukları. Kanat çırpar sözcükleri.