Kayıp silahlar

Sedat Peker’ in son açıklamaları zaman zaman gündeme gelen iktidar yanlılarının silahlanması ve bir iç savaşa hazırlandığı iddiası ya da ihtimalini yeniden tartışma gündemine getirdi.

Peker, son açıklamasında; Esenyurt’tan iktidar yanlısı üç kişinin bir kasa Kalaşnikof tüfeği alıp Balat’ta başka birilerine teslim ettiğini söylemişti.  Ve AKP yanlılarının, daha doğrusu bir bakanın yandaşlarının silahlandırıldığını ima etmişti. Peker’in isimlerini söylediği kişilerden biri ise, öyle bir nakil olduğunu, kendisinin de orada olduğunu ama kasa içinde ne olduğunu bilmediğini açıklamıştı.

Bunun üzerine, resmi raporlara da dayanılarak yüz bin civarında kayıp silah olduğu çeşitli çevrelerce dile getirildi. Anlatılanlara göre; bu silahların bir kısmı 15 Temmuz gecesi polis ve askerler tarafından AKP yandaşlarına dağıtılan devletin silahları idi ve bir daha geri dönmemişti. Bir kısmı ise FETÖ’cü asker ve polislerin teslim olurken ya da kaçarken terk ettiği ya da teslim ettiği silahlardı ve onlar da AKP yandaşlarında kalmıştı. İma yoluyla, 15 Temmuz sonrası Seferberlik Tetkik Başkanlığının saklı silahlarının bir kısmının da AKP yandaşlarına dağıtıldığı iddia edildi.

Aslında AKP ve MHP’liler de bu iddiaları çok inkar etmedi. Sosyal medya paylaşımlarında silahlarla çekilmiş fotoğraflarını teşhir ettiler. Sosyal medya ve TV kanallarında, gazetelerde silahlandıklarını AKP iktidarına karşı bir kitlesel hareket olduğunda bu silahlarla onlara günlerini göstereceklerini övünerek söylediler.

İktidarın başı da Gezi direnişi sırasında yüzde elli olduğunu söylediği taraftarlarını zor tuttuğunu, eğer salarsa sokaklarda iktidarı protesto edenleri pişman edeceğini söyledi. Kritik seçim akşamlarında da bu silahlı kişiler silahlarını sokaklarda teşhir ederek seçim sonuçlarına müdahale ettiler.

Tabii, son on yılda, iktidar yandaşları devlet silahlarının kendilerine dağıtılması dışında da ruhsatlı silah alarak iyice silahlandılar.

Silahlanma konusu olunca hep ABD’de yurttaşların silah edinme özgürlüğünden dem vurularak, bu özgürlüğün ne kadar kötü olduğu, silahlanmanın kötü sonuçları anlatılır. Oysa, kişi başına silahlanma konusunda bizdeki durumu ABD ile karşılaştırırsak oransal olarak çok fark yoktur. Orada da sağcı, gerici kesim, bizdeki gibi silahlanmıştır.

Bizde iktidar yandaşları rahatlıkla silah ruhsatı alabilirken, muhalif olarak fişlenmiş kişilere asla silah ruhsatı verilmez.

İşin komik tarafı, bizde birkaç üyesinde silah yakalanan sol örgütler yargı tarafından silahlı örgüt, terör örgütü olarak ilan edilip üyeleri beş ile on yıl arasında hapis cezaları ile cezalandırılırken; yüz binlerce üyesi silahlı, iktidar partileri silahlı örgüt olarak nitelenmez. Sol parti ve örgütlerin üç tane tabanca ile silahlı devrime hazırlandıkları iddianamelerde uzun uzun anlatılır fakat silahlarını açıkça teşhir eden ve yüz binlercesi silahlı, iktidar partisi üye ve taraftarları bu silahları hobi olarak edinmiş kabul edilir.

Silahlanmış iktidar yanlıları muhaliflere saldırıp kitlesel bir katliam gerçekleştirebilir mi? Türkiye gibi ülkelerde o iş biraz zor. Burası ne de olsa bir Ruanda değil. Gerçi daha önce kısmi denemeler oldu. Maraş, Sivas, Çorum, Malatya vb. yerlerde il düzeyinde bu tür katliamlar gerçekleştirildi ama ülke çapında böyle bir işe girişmek Suriye’de olduğu gibi dış müdahaleyi ve işgali gündeme getirebilir. Emperyalistlerin ülkemizi istila etmek istediklerini sık sık söyleyen iktidar partileri böyle bir katliam girişimi ile gerçekten işgale yol açabilirler. Hatta belki içlerinde bunu isteyenler de vardır.

Kayıp silahlar denilen, iktidar yandaşlarına dağıtılmış silahların toplanması çok basittir. Ruhsatsız silahları üç ay içinde teslim edin, bu durumda herhangi bir cezai işlem yapılmayacaktır, teslim etmezseniz her bir silahın cezası üç sene hapis cezasıdır dersiniz. İktidar partileri silahları teslim edin diye taraftarlarına talimat verir. Ayrıca çığırından çıkmış ruhsatlı silahların da geri toplanması için ruhsatlarını iptal edersiniz. Ve silahlarını teşhir eden birkaç kişinin evini mahkeme kararı ile arayıp silahlarına el koyarsınız silahlar geri gelmeye başlar.

Ama, esas mesele iktidarın yandaşlarını silahsızlandırmaya niyeti olup olmadığı. Ve böylesine büyük silahlı kitleler ile neyi hedeflediği?