07 Ağustos 2021 23:47

Çöküntü

Fotoğraf: Ahmet Bolat/AA

PAZAR

Paylaş

Adnan Özyalçıner

Tüm yazıları

UFKA DOĞRU

Her gün yeni bir gün doğuracaktır. Karanlığı savuran güneş açtıkça. Kara bulutlardan sıyrılıp mavileştikçe gökyüzü. Kıyıyı yaladıkça fırtınaları aşan hafif dalgalar. Yürüdükçe açılan ufka doğru.

BİZ

Bir sen vardın bir de ben eskiden. Bir olduk ikimiz. Ne sen varsın, ne de ben. Biz varız şimdi.

GÜMBÜR GÜMBÜR

Meydanlar, kentin sıkışıklığından uzaklaştığımız alanlardır. Soluk aldığımız/alabileceğimiz açıklıklar. Sesimizle doldurduğumuz. Gümbür gümbür gümbürdemeli.

ÇÖKÜNTÜ

Nice yıkım, nice sel, nice yangın, uzayıp giden bir salgın. Ölümleriyle, acılarıyla, yoksulluğun, açlığın. Sabah serinliği yerine üstümüze çöken.

MAVİ AYDINLIK

Beton duvarların dar sokaklarında. Yanık ormanların ortasında. Küllerin, kül rengi tozun arasında. Uzayıp giden karalıkta. Aç pencereni gökyüzüne. Mavisi dökülsün yere.

ORMAN KARASI

Yeşilin, mavinin adı kaldı. Börtü böceğin, çiçeğin, ağaçların aklında. Kızıl alevler örtmüşken dumandan kara ormanı.

OLDUĞUMUZ YERDE

Yerinde say komutuyla yürüyoruz. Olduğumuz yerde. Ne bir adım ileri, ne bir adım geri.

KENTİN PENCERESİ

Sıkış sıkış yapıların, birbirini kesen sokakların arasında kalmış her alan gökyüzüne açılan penceresidir kentin. Kanat çırpıp uçuşan kuşlarına dokunmadıkça.

YAZARIN DİĞER YAZILARI