Hapishane avukatları

Hapishane avukatı olmak, her şeyden önce bir mahkum olmak ve bu itibarla ulusun en çok hor görülen kadın ve erkekleri arasında olmaktır.

“Hapishane avukatı” bir dalga geçme, şaka, alaycılık terimiydi, ta ki onlar dava kazanmaya başlayana kadar. Seksenlerdeki kitlesel hapsetme döneminin başlangıcında Hiram adlı bir adam, Huntington, Pensilvanya hapishanesine, avluda sadece kelimenin tam anlamıyla “sigara uzunluğu” kadar yani 5 ila 7 dakika arasında yürümelerine izin verilmesi nedeniyle dava açtı.

Hiram eski tüzükler ile hukuk ders kitaplarını okudu ve eyalet mahkemesinde dava açtı ve cezaevi yetkililerini haftada beş gün avluda en az bir saat yürüyüşe izin vermeye zorlayan bir mahkeme kararı kazandı. Bu ilham vericiydi ve gün aşırı altı dakikadan günde 60 dakikaya geçiş daha etkileyici olamazdı.

Hiram artık bir şaka değildi. O andan itibaren, zekanın devlet baskısı üzerindeki nadir zaferinin sembolü olmuştu.

Ben kendim yıllarca hapishane avukatları üzerine araştırma yaptım ve yazdım. Çok azı Pensilvanya’dan Richard Mayberry kadar etkileyici olmuştur. Onlarca yılını hapiste geçirdi. Evet, ama kendi hapis cezasını ve birlikte kampanya yürüttüğü diğer mahkumların cezasını onlarca yıl kısaltmayı da başardı. Bir yargıçla sözlü olarak kavgadan sonra, “mahkemeye saygısızlık” suçundan 11 ila 22 yıl daha hapis cezasına çarptırıldı. Mayberry, ABD Yüksek Mahkemesine başvurdu ve kazandı. 1971 Mayberry-Pensilvanya davasında mahkeme, kendisine verilen cezayı bozarak, bir yargıcı aşağılayan sanığın aynı yargıç tarafından “mahkemeye saygısızlık” suçundan mahkum edilemeyeceği hakkında yeni bir kurala hükmetti. Yargıda önyargı lekesini önlemek için yeni tarafsız yargıçların atanması zorunluydu.

Mayberry “hapishane avukatı” teriminden nefret eder ve nadiren kullanır. Eve yakınlaşmak, devlet baskısına karşı geri adım atmak ve bazen de olumlu değişiklikler yapmak için zorunlu olarak “hukuk” terimini kullanır.

İlk etapta hapse girmemeyi başardığı için kendisine nadiren cezaevi avukatı denen başka tür bir cezaevi avukatı daha var. 1966’da Kara Panter Partisinin kurucularından biri olan merhum Huey P. Newton’u kastediyorum. Newton, partinin kurulmasına yardım etmeden önce iyi bir hukuk öğrencisiydi; bir avukat olarak uygulamak için değil, onu kırmak ve ondan kurtulmak için.

1973’te ilk kitabı Devrimci İntihar’da şunları yazdı: “Hukuk fakültesine daha iyi bir hırsız olmak için gittim, her an tutuklanmayı bekliyordum ve buna hazırlıklı olmak istiyordum. Ceza hukuku, hırsızlık ve ağır suçlar hakkında bazı kitaplar aldım ve mümkün olan her şeye baktım. Ne tür kanıtlara ihtiyaç duyduklarını, hangi şeylerin aslında yasa ihlali olarak kabul edildiğini, boşlukların neler olduğunu ve mahkum olmamak için neler yapabileceğinizi bulmaya çalıştım.

Her şey için bir kanunları vardı. Kaliforniya ceza kanununu ve Frick ve diğerlerinin yazdığı Kaliforniya Kriminal Kanıt ve Kaliforniya Ceza Hukuku gibi kitapları, biraz muğlak olan alanlara odaklanarak okudum. Kaliforniya ceza kanunu, Kaliforniya’da yaşayan ve eyaletin kurallarına, düzenlemelerine ve kültürüne maruz kalmış sıradan bir vatandaş için belirsiz olan herhangi bir kanunun, kanun niteliği taşımadığını söylüyor.”

Dr. Newton şunları ekliyordu: “Çalışmam yardımcı oldu, çünkü ne zaman tutuklansam hiçbir suçlama olmadan serbest bırakıldım.”

Kısacası, Dr. Newton hapishaneden nasıl kaçındığını anlatıyor, ancak kanunu gerçek bir hapishane avukatının özgürleşmek için kullanacağı gibi kullandı.

Bu kitlesel hapsetme çağında, hapishane dediğimiz demir evlerde tutulan milyonlara yardım etmek için ülkede yeterince avukat olmadığını bilmek önemlidir. Sanıkların davalarına bakmak için yeterli avukat yok; bir avukat tutmanın maliyetinden bahsetmiyorum bile. Hapishaneler yoksullara ayrılmıştır, çoğu mahkumun hukuki yardım almaya başlamaya dahi parası yetmemektedir. Bu nedenle, bu en kasvetli koşullarda çoğu insan, sonunda yanmayacağını umut ederek, sadece umut ederek, bir hapishane avukatına gitmek zorunda kalır.

Ya da Huey gibi yapmak; baskı duvarlarında çatlaklar aramak için kendi kendine çalışmak.

Şimdi sizden Huey’nin o zamanlar okuduklarını okumanızı istemenin adil olduğunu düşünmüyorum, ancak yasal belgelerinizi nasıl hazırlayacağınızı gösteren Hapishane Avukatı El Kitabı’nı okumalısınız; hatta bunu doğru yoldan yapabilmeniz için formlar sağlayın.

Mücadeleye devam.