Erken süper lig raporu

Transfer sezonu kapandı, ligde erken dönemeç geçildi, Avrupa’da ilk ciddi sınavlar verildi. Ve uzun bir aradan sonra Süper Lig’de şampiyonluğun dört adayının taraftarları da-menzilleri farklı olsa da- geleceğe umutla bakıyor.

Son şampiyon Beşiktaş iki sezondur mali kısıtlamalara rağmen en doğru kısa vadeli adımları atan takım olarak öne çıkıyor. Piyasanın “fırsat transferi” uzmanı haline gelen siyah-beyazlıların Michy Batshuayi ve Miralem Pjanic takviyeleri mevcut yapıyı daha da güçlendirdi. Beşiktaş şu an Süper Lig’in en kaliteli, hazır takımı. Sergen Yalçın da ön alan baskısına dayanan oyununu takımına en iyi yerleştirmiş hoca. Çoklu kulvarlı maraton esnasında savunma ve santrfor bölgelerinde derinlik, orta sahada ise dinamizm handikapları yaşama ihtimalleri yüksek ancak bu, Antalyaspor maçında da gördüğümüz üzere Süper Lig’de telafisi mümkün defolar. Kısacası Beşiktaş bu sezon şampiyonluğun en büyük adayı, Şampiyonlar Ligi’nde ise eğlenceli bir grubun içinde sürpriz yapabilme potansiyelini barındırıyorlar. Ancak mevcut oyuncu grubu, 4-5 temel parçasının geçici olarak kulüpte olması ya da kariyerinin son demlerini yaşamaları itibarıyla bu sezonun ötesinde geleceğe dair hayal kurma olanaklarını kısıtlıyor.

***

Trabzonspor, tecrübeli, hazır, “Eski yıldız ama Süper Lig’de iş görür” tarzı transferleriyle bir nevi “Ya şimdi ya hiç” dedi. 37 yıllık hasreti dindirme yolunda özellikle hücum potansiyeli yüksek bir takım kurulduğu aşikar ama Trabzon gibi kaynakları İstanbul’un devlerine göre kısıtlı olan bir kulübün izlemesi gereken rota kesinlikle bu değil. Yine de yönetim ciddi bir şampiyonluk ihtimali gördü ve Hamsik, Gervinho, Bruno Peres gibi isimlerin başı çektiği bir yatırım yaptı. İstanbul kulüplerinin seviyesi geçtiğimiz sezonki gibi olsaydı şampiyonluk şansı çok daha yüksek olurdu ancak yine de kriz anlarında ayakta kalabilirlerse yarışa da tutunabilirler.

***

Caulker transferinde de gördüğümüz gibi Fenerbahçe’nin yönetim olarak planları sorgulanır kalmaya devam ediyor. Bu yüzden istikrar umudu hoca tercihiyle birebir bağlantılı olacaktı ve kulüpten epey kötü şekilde ayrılan Vitor Pereira harika bir performans göstererek camiaya nefes aldırdı. Pereira hem büyük oranda kendi transferlerini yaptırdı, hem oyun sistemini oturtma yolunda ciddi adımlar attı hem de altyapıdan yetişen pırıl pırıl gençlere şans vererek gönülleri çaldı. Şimdilik en büyük soru işaretleri kapanan takımlara karşı hücumda üretkenlik ve yeni transferlerin uyum süreci gibi duruyor. En büyük tehlike ise Fenerbahçe’de sıklıkla gördüğümüz üzere birkaç kötü sonuçta sabır bardağının taşması, taraftarın bir anda melankoliyle sürüklenmesi, medyanın da her zaman reyting anlamına gelen bu damarı körüklemesi… Bu noktada yönetime önemli görev düşecek.

***

Galatasaray, tarihinin en önemli değişim hamlelerinden birini başlattı. FFP kıskacından çıkılmasıyla yetenekli, genç oyunculara yatırım yapma imkanı doğdu. Geçmişteki taraftarın gözünü boyama ve kısa vadeli başarı odaklı transfer politikası terk edildi. Bunun neticesinde yıllar sonra ilk kez Avrupa kupalarında kişilikli bir oyun sergileyebilen genç bir Galatasaray izledik. Van Aanholt dışındaki tüm yabancı transferleri gelişime açık, ileride daha yüksek bir bedelle satılabilecek, yıllık maliyeti düşük isimler. Kulübün ciddi bir uzun vadeli plan çerçevesinde hareket ediyor oluşu heyecan uyandırıyor. Ancak dönüşüm sürecinin kolay olması beklenmemeli. Genç oyuncuların gelişmesi, oyun sisteminin oturması gerektiği unutulmamalı. Son 25 yılda fazlasıyla başarı eksenli bir yapıya bürünen taraftarın sabırsızlığı, Terim’in pozisyonuna karşı çok daha tahammülsüz oluşu dikkat çekiyor. Özellikle Marcao’nun yokluğunda GS’nin ligde hem ön alan baskısı hem de oyunu kalesinden itibaren pasla kurmaya dayanan oyunu istediği şekilde yansıtmasına imkan yok. Bu süreçte kötü sonuçlar alınması muhtemel. Yönetime ve teknik heyete düşen ise girilen yoldan dönülmemesi. Çünkü bu yazıdaki tüm kulüplerin geleceği, bu modelin altyapıyla desteklenmiş halinde.