Tarihe not düşen fırtına

Enteresan bir Süper Lig sezonunda ilk yarının sonuna geldik. “Üç büyükler”in şimdiden yarıştan koptuğu, lider Trabzonspor’un en yakın rakibine 10 puan fark attığı bu dönemde Anadolu, (Konya, Hatay ve Adana’nın da destekleriyle) zirveyi parselledi. Başakşehir ise Emre Belözoğlu’nun gelişiyle bambaşka bir havaya bürünerek küme düşme hattından sıyrılıp lig üçüncülüğüne kadar yükseldi. Belözoğlu ile 11 maçta 8 galibiyet 3 beraberlik alan İstanbul ekibi ikinci yarıya ligin en formda takımı olarak başlayacak.

Konyaspor’a haksızlık olacak ama Beşiktaş, Fenerbahçe ve Galatasaray’ın bu denli geride kaldığı koşullarda ikinci yarıda Trabzonspor’un pol pozisyonunda olduğu bir Trabzonspor-Başakşehir yarışı izlememiz muhtemel. Bu aynı zamanda kaderini pandeminin belirlediği 2019/20 sezonundaki rekabetin de devamı olacak.

Geçtiğimiz sezonun 9. haftasında başlayan Abdullah Avcı-Trabzonspor birlikteliği, o günden bu yana ligin gördüğü en istikrarlı seyre sahip. 51 maçta sadece 4 kez yenildiler. Çok fazla gol atmadılar ama az gol yediler. Toplam 32 galibiyetin 22’sini tek farklı sonuçlarla aldılar. 15 kez berabere kaldılar. Avcı, ani kararlarından çok çeken Trabzonspor yönetimine stratejik davranmayı öğretti. Hedef şampiyonluk tamam da kaç şampiyonluk adayı sezona Trabzonspor kadar hazır girdi? Kaçının kadrosu, transferleri bordo-mavililer kadar hazırdı? Avcı ile Trabzonspor, kısa vadeli bir şampiyonluk takımı kurdu. Bu yaz kadroya eklenen Hamsik, Gervinho, Bruno Peres, Cornelius gibi yıldızların tamamı kusursuz bir sistemin değil ama net bir perspektifin içine eklendiler.

19 maçta 46 puan toplayan “Karadeniz Fırtınası”ndan önce bu kadar güçlü bir ilk yarı performansını en son 2005/06 Fenerbahçe’sinde görmüştük. Daum’un elindeki yıldızlar topluluğu çoğu maçta rakibi titreten, korkusundan mahkum oynatan bir takımdı. Son haftada Denizlispor’u yenemeyerek şampiyonluğu kaptırdığı Galatasaray dahil ligin geri kalanının çok üzerinde bir kadro kalitesine sahipti. Abdullah Avcı’nın Trabzonspor’u o takıma kesinlikle benzemiyor ve Gerets’in Galatasaray’ı kadar ciddi ve inatçı bir rakipleri de yok. Yine de Avcı, işlerin her zaman bu kadar iyi gitmeyeceğini bilecek kadar tecrübeli bir hoca. Çoğu kez meyvesini tek farklı galibiyetlerle veren detaylara hakimiyeti ve yıldızlarıyla (başta Uğurcan Çakır) başarılı olan Avcı, devre arasında kadronun eksiklerini tamamlamalı. Bu kadar yaklaştıktan, şartlar bu kadar olgunlaştıktan sonra şampiyonluğun kaçması ancak geçmiş travmaları tetikletecek bir panikle mümkün. Trabzon medyasının buna ne kadar meyilli olduğunu biliyoruz. (Geçtiğimiz günlerde Bülent Kalafat’ın hatırlattığı üzere yalnızca bir yıl önce Galatasaray maçı sonrası oyunculara “Çöp” yakıştırması yapan bir çevreden bahsediyoruz.) Bu yüzden kadronun eksik noktaları mutlaka tahkim edilmeli. (Kouassi ile ilk adım atıldı.) 1984’ten beri devam eden hasret son bulursa bu şampiyonluktan rakiplerin alacağı en büyük ders, net bir stratejinin, erken kadro planlamasının ve çalışkan bir teknik heyetin önemi olacaktır.