Ey çocuklar birleşin!

Evet, dünyanın bütün çocukları birleşin. Dünyanın neresinde olursanız olun, birleşin. Birleşmek için bir dünya neden var. İklim değişikliği bu gidişle bütün dünyada iklimlerin çöküşüne neden olacak. Yaşanabilir bir dünyanın sonu gelecekse, dünyayı kurtarmak için bir dünya neden var.

Bir düşünün. Yakın gelecekte ortaya çıkacak kuraklıklar ve büyük su kıtlığında ne olacak? Yaşamın sürmesi için su gerekli. En basit gündelik temizlik için su gerekli. Çocuklar ne yapacaklar? Geçtiğimiz yıl yayımlanan UNICEF raporunda, su kıtlığı çekilen bölgelerde yaşayan çocukların sayısının yaklaşık 920 milyon olduğu belirtiliyordu. Bu sayı, yakın gelecekte yaşanacak yağış değişiklikleri, sık veya uzun aşırı kuraklıklar sonucunda kaçınılmaz olarak yükselecek.

Daha önce hiç görülmemiş sıcak dalgaları geldiğinde, hiç görülmemiş şiddetteki fırtınalar yerleşim yerlerini vurduğunda çocuklar ne yapacaklar? UNICEF raporunda her üç çocuktan birinin, 820 milyon kadar çocuğun, aşırı sıcaklarla karşı karşıya olduğu saptanıyor. Sıcaklık artışı bölgesel değil, küresel. Bu artış sürdükçe, sıcak dalgalarının daha sık ve daha ağır yaşanması kaçınılmaz.

Yollar, köprüler ve var olan altyapı büyük seller ardından kullanılmaz duruma geldiğinde çocuklar ne yapacaklar? Erozyon tümüyle önlenemez olduğunda, var olan verimli topraklar akıp gittiğinde çocuklar ne yapacaklar? Yangınlar sıklaştıkça, çok geniş bölgeler ve yerleşim yerleri yaşanmaz duruma geldiğinde çocuklar ne yapacaklar?

İklim değişikliği gerçek. Yapılan hesaplar ve tahminler gerçekçi. Dünya çocuklarının yarısı, yani bir milyar kadar çocuk, iklim değişikliğinden en çok etkilenebilecek ülkelerde yaşıyor. İklim değişikliğine dayalı büyük zorluklar ve yıkımla karşı karşıya kalacak çocuklar, en temel hizmetlerden bile yoksun kaldıklarında ne yapacaklar?

Bu sorular kimi yetişkinleri hiç ilgilendirmiyor. İklim değişikliği, küresel ısınma, dünyanın sonunun gelmesi bu yetişkinleri hiç ilgilendirmiyor. Onların derdi para, sürekli büyüyen sermaye. Onların derdi, saraylarda yaşamak. Onların derdi, sınırlara duvarlar dikmek, her yere kameralar yerleştirmek, dünyayı defalarca yok edebilecek denli güçlü ve çok silah üretmek, satmak, satın almak. Bu yetişkinler en basit, en yaşamsal meseleleri görmekten acizler. Çünkü kapitalizm böyle gerektiriyor. Çünkü milliyetçilik, ırkçılık, dincilik, türcülük, militarizm en yaşamsal meseleleri bile örtüyor.

Evet, durum kötü. Ortak kurtuluş, yani dünyanın kurtuluşu için herkesi ilgilendiren, küresel sorunlara yani ortak çıkarlara odaklanmaktan başka yol yok. İşte bu nedenle, çocuklar birleşmeli! Olabildiğince erkenden, hiç gecikmeden, daha bebekken birleşmeli. Dişsiz bebekler, dişleri küçük birer inci gibi parlayan bebeklerle; diş yerlerini kaşınıp duran bebekler dişleri eksiksiz olanlarla birleşmeli.

Evet, tüm çocuklar birleşmeli! Ten rengi, göz rengi, diş sayısı, ana dili, cinsiyet demeden, olabildiğinde erkenden, çocuklar çocuklara yabancılaşmadan birleşmeli. Kız çocuklara, engelli çocuklara, sığınmacı çocuklara “ikinci sınıf insan” muamelesi yapanlara inat, birleşmeli. Kendi dini inancını başka insanları aşağı görmek için yeterli sayanlara inat, birleşmeli. Adaletsizlik, acımasızlık, sömürü, emperyalizm, tüm dayatma ve boyunduruklar çocukların çıkarına olmadığı için birleşmeli. Haksızlık ve acılarla dolu bir dünyaya şükretmek yanlış olduğu için birleşmeli.

Dünyanın güzel çocukları, dünyanın değerli çocukları, dünyanın akıllı, renkli ve hareketli çocukları! Çocuklar birleşmeli! Dünyanın neresinde olursanız olun, dünyamız için birleşin!