İşçilere yüzde 20'lik yalan

Herkesin ezberden söylediği bir cümledir bu: Rakamlar yalan söylemez!

Oysa iktisat fakültesi öğrencileri eğitimin ilk yıllarında öğrenir ki üç çeşit yalan vardır: Yalan, kuyruklu yalan ve istatistik.

Bu tespitin daha edebi ifadesi de vardır: İstatistik rakamlarla yalan söyleme sanatıdır.

An itibariyle bu sanatın en iyi icracısı Türk Metal Genel Başkanı Pevrul Kavlak.

Kavlak diyor ki… ‘Yıllık yüzde 65 zam aldık’.

Nasıl yapıyor bu hesabı?

Sözleşmeye göre… İlk 6 ay saat ücretine yüzde 10 artı 3 lira 70 kuruş seyyanen zam yapıldı. Toplamda karşılığı yüzde 27.44.

Düz hesap ilk 6 için yapılan zam yüzde 27.

Sözleşmeye göre ikinci 6 ay için ücretlere yüzde 30 oranında zam yapılacak.

Böylece… İlk 6 ayda yapılan yüzde 27’lik zammın üzerine yüzde 30’luk zam yapılacağı için toplam artış yüzde 65’i bulacak.

Diyelim ki bir işçi 100 lira alıyor. Bu işçi ilk 6 ay için 127 lira alacak. İkinci 6 ayda ücreti 165 liraya çıkacak. Bu rakama bakılıp deniyor ki ücretteki artış yüzde 65!

Oysa kazın ayağı öyle değil.

GERÇEKTE ARTIŞ YÜZDE 46

Yüzde 65’lik oran bütün bir yılı kapsamıyor.

İlk altı ayda alınacak zam yüzde 27.

İkinci altı ay için yüzde 65’e çıkacak.

Bu demektir ki zammın yıllık ortalaması yüzde 46 olacak (Yüzde 27+yüzde 65=92. Altı ay biri altı ay biri uygulandığı için rakamı ikiye bölmek lazım. O da yüzde 46’ya tekabül eder).

100 liralık örnek üzerinden devam edip açıklayalım.

Bir işçinin altı ay boyunca alacağı ücret toplamı 762 TL (Ayda 127 TL, 6 ayda 762 TL).

Bu işçinin ikinci altı ay alacağı ücret toplamı 990 TL (Ayda 165 liradan 6 ayda 990 TL).

Bir yılda işçinin eline geçecek ücret toplamı 1752 lira (İlk 6 ay 762 lira ikinci 6 ayda 990 lira toplamı 1752 TL).

Bu da aylık 146 liraya denk gelir. (Ayda 146 liradan 12 ayda 1752 lira).

İşçinin alacağı ücret zammı iddia edildiği gibi yüzde 65 değil en iyimser tahminle yüzde 46. Arada yaklaşık yüzde 20 gibi devasa bir fark var.

Yapılan zam oranı işçiyi enflasyona ezdirmemek değil tam tersi işçiyi enflasyona ezdirmenin daniskası.

GEÇEN YILKİ KAYBI BİLE KARŞILAMIYOR

Önce şunu belirtelim ki…

Şu an TÜİK’e (Türkiye İstatistik Kurumu) göre enflasyon yüzde 36.

Üstüne bu yılın ilk gününden itibaren elektrik, doğal gaz, akaryakıt ve sigara zamları eklendi. Devlet vergi, harç ve cezaları yüzde 36.2 oranında artırdı.

Devletin yüzde 36’lık bu yeniden değerleme oranı zammı, elektrik ve akaryakıt zamlarının yansıması ile sınırlı değil zamlar. Yılbaşından bugüne o kadar çok sayıda mal ve hizmete zam geldi ki...

Tüm bunlarla birlikte ocak sonundaki yıllık oran TÜİK’te bile yüzde 50’yi bulacak!

Enflasyon Araştırma Grubuna (ENAG) göre şu an enflasyon yüzde 80’in üzerinde.

Söz konusu rakamlar son bir yıllık enflasyon rakamları. Ücretlerdeki son bir yıldaki erimeye dikkat çeker.

Bu nedenle metal işçisinin ücretlerine yapılan yüzde 46’lık zam ne TÜİK’in rakamına göre ne de ENAG’ın ‘gerçek enflasyon’ diye tanımlanan rakamına göre geçen son bir yıllık kaybı karşılamıyor.

OLMASI GEREKEN NE?

Enflasyon kayıplarının tümü hakkıyla sağlansa dahi… Refahtan pay almadığı koşullarda işçi sınıfı göreli yoksullaşır. Refahı alanla kendisi arasındaki geliri uçurumu büyür.

Öncelikle işçilerin gerçek enflasyonu hesaplanmalı. Üstüne refah payı konmalı.

Türkiye ekonomisinin geçen yılı en az yüzde 10 büyüme ile kapatacağı kesinleşti.

Bu durumda işçilere gerçek enflasyon artı yüzde 10’luk refah payı eklenerek zam yapılmalı!

An itibariyle yüzde 90’larda bir zam yapılmalı (Gerçek enflasyon yüzde 80 artı yüzde 10 büyüme payı). Yani yapılan yüzde 46’lık zammın iki katı kadar.

İşçi istatistiği değil somut olanı yaşıyor!

Somut olan dikkate alınmalı.