Türkiye’de yaşamak

Türkiye’nin bir şehrinde günlerdir elektrik yok. Bir insan evinde muhtemelen soğuk etkisiyle öldü. Ortaya çıkan akıl almaz her sorunu büküp muhalefete ve önceki dönemlere dair başarısızlık öyküsü olarak anlatan, mum ve gaz lambasına işaret edip neredeyse elektriği de kendilerinin bulduğunu iddia etmeye yeltenenlerin iktidarında hastalar elektrikle çalışan aletleri ile evde kalmaları mümkün olmadığı için hastanelere gitmek zorunda kaldılar. Hasta garantili şirket hastanelerini överken, hayal ettikleri bu olsa gerek. Baş edemedikleri, daha doğrusu baş etmek için herhangi bir çaba sarf etmedikleri salgında hastaneleri doldurdular zaten gönüllerince. Ertelenmiş sağlık hizmetlerinin önüne katıp götürdükleri, usulünce kayıt altına almadıkları COVID-19 ölümleri de eklenince neredeyse 300 binlere dayanan fazladan ölümlerle kala kaldık. Grip gibi diyerek hafife aldıkları bir varyant memlekette kol gezerken yüz bini aşmış resmi vaka sayısını “plandemi” diye yok sayanların değirmenine su taşıyıp toplumu uyarma görevini üstlenmiş bilim insanlarına yönelttikleri tehditleri de görmezden geldiler. Görmezden gelmek bir yana, halk sağlığını koruma ödevinden hiç ödün vermeyen meslek örgütümüzü bizzat tehditlerle yıldırmak için ellerinden geleni artlarına koymadılar.

Şiddetin sorun çözme aracı olarak kullanılmanın ötesine geçip zevk olarak görüldüğü bir ülkede salgınla baş başa bırakılan sağlık emekçilerini kastlara bölüp birbirleriyle kavgaya tutuştururken, sağlığı da memleketi de tarumar ettiler. Emeğin değerini, insanı nesneleştirerek yok edip, emeğine yabancı kuşakların birbirine düşman olmasının keyfini sürdüler.

Türk Tabipleri Birliği bir meslek örgütü evet, hekimlerin örgütü... Tam da hekimlerin örgütü olduğu için, insanlığa dair, insanlık için mücadele veren bir örgüt. Hekimlik gibi... Hekimlik yalnızca bir meslek değil, öyle olsa daha az emek vererek, daha az yorularak, başka bir meslek erbabı olunabilecekken böyle zorlu bir yolu seçmenin bir nedeni var. Hekimlik bir yaşam biçimidir! Hastalanmaktan koruyabildiği her insanın, temiz içme suyuna eriştirebildiği her mahallenin kıvancıyla, iyileştirebildiği her hastanın gözündeki ışıkla aydınlanan bir hayatın sahibi olabilmek, başarılı geçen bir ameliyatın huzuruyla çıkıp, geceyi ameliyat edene kadar hiç tanımadığı bir insanın ameliyat sonrasını nasıl geçirdiğine dair huzursuzlukla bitirmek ve bunları koskoca bir emek gücüyle, o emeğin bir parçası olmaktan gocunmadan, o parçalardan biri aksadığında kendi emeğinin de heba olacağını bilerek yaşayabilmek.

Hekim örgütü işte tam da bu nedenle, emeğine yabancılaşmanın önünü alabilmek, emeğin değerini yeniden kazandırabilmek için mücadele ediyor. Hekimler yaşam biçimi olarak hekimliklerini sürdürebilsinler, tükenmesinler, halkın sağlığını koruyabilsinler, değerlerinden ödün vermeden üretebilsinler diye... Sağlığı el birliği ile ürettikleri ve bir parçası oldukları sağlık emek alanında yer almanın onuruyla tüm sağlık emekçileri olarak mücadele edebilmenin araçlarından biridir meslek örgütü. Emek örgütleri ile birlikte sağlık alanının müdahilidir.

Salgından savaşa, hak ihlalinden ormandaki ağaca, madenlerden elektrik zamlarına halk sağlığını tehdit eden ne varsa karşısında durmayı görev bilen meslek örgütümüz sizi, bizi, hepimizi 8 Şubat’ta G(Ö)REV’e çağırıyor. Sağlığımız için, haklarımız için, insanca bir yaşam, yaşam biçimi olarak sürdürebileceğimiz bir hekimlik yapabilmek, böylesi bir hekimliğin kuracağı bir sağlık sisteminde hep birlikte üreten, emeğimize yabancılaşmadığımız bir dünya için... Gelin hep birlikte görevimizin başında olalım!