Savaş karşıtı

MART GÜNEŞİ

Kadın, anasıdır barışın; eşitliğin, kardeşliğin. Sevgiyle birbirimize sarılmanın. Mart güneşidir. Her gün yeniden ısıtıp aydınlatacak olan. İlkyazı müjdeleyen uzun sürecek bir yazla.

KARARMA

Denizi gör mavi, gökyüzüne bak hep mavi. Kuşlar uçuyorken sıra sıra, kanat çırpıyorken ak martılar. Kargalar karartmadan.

KOŞTUKÇA

Ovada koşturan atlara bak. Dörnala. Yeleleri uçuşan. Çayırı büyüten koştukça. Koştukça dağları düz eden.

GÖLGEDE

Gölgeler uzuyor, karanlığa evrilerek. Evleri, sokakları, caddeleri, meydanları, insanları örtüp kenti gölgeleştirerek.

DİL

Halkın gözü kulağıdır dil. Arı, duru söylendikçe hep bir ağızdan. Yazıldıkça sözcük sözcük. Türkülerin dili oldukça.

SAVAŞ VE BARIŞ

Savaş bitirir ne varsa; zeytin yetirir bir dalı da kalsa…

SAVAŞ KARŞITI

Savaşa karşıdır şiir. Alıp götüremese de acıları, sağaltır yaraları. Yırtarak karanlıkları doğacak yeni güne yöneltir insanları.

KAR AKLIĞI

Yağdı kar, bütün aklığıyla karanlığın üstüne. Silerek karanlıkları. Karın aklığıyla ışıdı sokaklar, sokak araları. Işımadı ev içlerine sinen karanlık.

İZİNİ BIRAKARAK

Yola çıktığında geceden kalan karanlıklar kesecektir önünü. Aştıkça onları ulaşırsın sabaha. İzini bırakarak aydınlığı.

SUSTURAN KİM

Susturan kim kuşları, dallarından ederek. Kuytulara sığınan. Kar mı, yağmur mu, fırtına mı? Bombalar mı yoksa sığındıkları bodurumun karanlığında ağlayan çocuklarla…