Pragmatik lider ne yapar?

Pragmatik lider “yararcıdır.” Bir fikri üretirken, söylerken, uygularken “Bu işin bana ne faydası olur” cinliğiyle etrafa bakar. Arazi uygun mu, cebe ne girecek, cepten ne çıkacak, sandığa ne girecek, sandıktan kim çıkacak diye hesap yapar. Pragmatik lider için Newton’un çekim yasasının, Einstein’ın enerji yasasının ve bilumum seçim yasalarının geçerliliği pragmatik liderliğin “lider” kısmına sataşmadığı sürece geçerlidir. İşe yarayacaksa “Kar siyah, karga mor, dost düşman, düşman dost” olabilir.

Pragmatik liderin yanında olmak zordur. Tamamen duygusal olarak illa yanında olmak gerekiyorsa, liderin yanına yapışmadan önce sıkı viraj alma eğitimi almış olmanın büyük yararı vardır. Ama bu işi öyle inandırıcı yapmak gerekir ki düne kadar siyah dediğin kargaya “mor” dediğinde herkesin, senin doğduğundan beri kargaya mor dediğini sanmaları gerekir. Yetmez. Kargaya hâlâ siyah diyenlerin yerin dibine geçirilmeleri şarttır. Esasen pragmatik liderin açlıkla boğuşan ahalisinin karganın rengiyle bir alakası yoktu. O sofrasındaki ekmeğin yumuşak olmasıyla ilgilidir ama kargaya “mor” derse ekmeğinin yumuşayacağını sanır. Sanmasa da, pragmatik lideri bir umut idare eder.

Pragmatik lider işine geldiğinde Patagonya Cumhuriyeti ve onun pragmatik lideriyle kanka olur. İşler ters gittiğinde Patangonya “Dış güç”e dönüşür.

Pragmatik lider arkasına dorse bağlanmış tır çekicisi gibidir. Viraja sert girdiğinde kendini toparlar ama arkadaki yükün bir kısmı her virajda savrulur. Tırnaklarını sağlam geçirmiş olanlar asfaltı çize çize pragmatik liderin peşini bırakmaz. Bu dorsedeki güruh bir yandan ön tarafı kollarken, diğer yandan “Ne olur ne olmaz, virajı alamayıp şarampole düşeriz” korkusuyla uygun virajda atlamak üzere yan yolları gözler.

Neyse ki tüm bunların benim güzel ülkemle ilgisi yoktur.

Not: Yıllardır, “Aman hocam ne olur başka partiye oy verme. Beni geri gönderirler” diyen yabancı öğrencim bugün nefes nefese yanıma gelip, “Hocam kime oy verirsen ver” dedi.