1 Mayıs’a doğru

Uluslararası işçi sınıfının Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı. Türkiye işçi sınıfı ve emekçi halkı bu 1 Mayıs’a iktidarın ve işbirlikçi büyük sermayenin yoğun ekonomik ve politik saldırısı altında gidiyor. Ekonomik krizin tüm yükü işçi ve emekçi halkın sırtına yıkılmış durumda. Ama saldırı bitmiş değil, her gün yapılan yeni zamların, yüksek enflasyonun yol açtığı yıkım derinleşiyor ve yaygınlaşıyor. Bu durum yoksulluğu olağanüstü boyutlarda artırırken, açlığı da doğrudan halkın yaşamına sokmuş durumda. Kuşkusuz bu 1 Mayıs’a damgasını vuran sorun ekonomik yıkım.

Asgari ücret açlık sınırının altında. Ortalama ücretlerle asgari ücret arasındaki makas hemen hemen kapanmış durumda. Ücretlerdeki ve maaşlardaki erime işçi ve emekçiler için geçim sorununu daha da yakıcı hale getirdi. Asgari ücretin altında maaş alan emekliler ise tam anlamıyla sefaletin kollarına atılmış durumda. Bir zamanlar tarım ve hayvancılıkta kendine yetmekle övünen ülke şimdi gübre, yem, akaryakıt, enerji vb. fiyatlarındaki artış nedeniyle neredeyse üretim yapamaz hale getirildi.

Ülkenin gençlerinin geleceği çalındı. Yapılan araştırmalar gençlerin temel sorunlarından birisinin işsizlik olduğunu ortaya koyuyor. Eğitim ise barınma, beslenme, ulaşım vb. sorunlardan dolayı olağanüstü zorlaşmış durumda. Emek Gençliği’nin son merkezi konferansında vurgulandığı gibi gençler eğitime devam edebilmek için çalışmak zorunda kalıyor. Parasız, bilimsel, demokratik, laik ve ana dilinde eğitim talebine ise daha fazla gericilik, zamlar, baskı ve şiddetle yanıt veriliyor. Pek çok genç ülkede bir geleceklerinin olmadığı hissine kapılarak ülke dışına çıkma girişimlerinde bulunuyor.

Kadınlar üzerindeki ekonomik ve politik baskılar ise her geçen gün biraz daha yoğunlaşıyor. Anneler çocuklarının en temel ve doğal ihtiyaçlarını karşılayamaz durumdalar. Kadınlara yönelik şiddet ve cinayetler artıyor, yaygınlaşıyor ve iktidarın yarattığı politik, ideolojik atmosfer bütün bunları teşvik ediyor. İstanbul sözleşmesinin kaldırılması, Kadına Yönelik Cinayetleri Durduracağız Platformunun kapatılmasına yönelik adımlar, 8 Mart’ın engellenmesine yönelik çabalar kadınlara yönelik saldırıların artacağına işaret ediyor.

Kürt halkının eşitlik ve özgürlük taleplerine şiddet ve imha operasyonları ile yanıt veriliyor. Kürt halkı Newroz’da baskılara boyun eğmeyeceğini, şiddet ve terörün özgürlük yürüyüşüne engel olamayacağını yüzbinler halinde alanlara çıkarak yeniden gösterdi. Şu günlerde sınır ötesi operasyonlar da artarak devam ediyor ve komşu ülkelerde ve tüm bölgede bastırma ve imha etme saldırıları ivme kazanmış durumda. HDP’li siyasetçiler ve milletvekilleri üzerindeki baskılar şiddetlenerek artarken, geçmişte parti kapatmalarının Kürt siyasal hareketine engel olamadığının bilinmesine rağmen, seçim hesaplarının da içinde olduğu karanlık hesaplarla HDP’yi kapatma adımları hız kazanıyor.

Burada kalın çizgileri ile ortaya koymaya çalıştığımız ekonomik ve politik talepler 1 Mayıs’a doğru giderken ülkenin içinden geçtiği süreci kısaca özetliyor. Buna bir de uluslararası durumu sarsmaya devam eden Ukrayna’nın işgalini ve savaşı da eklemek gerekiyor. Zamların geri alınması ve durdurulması, asgari ücret dahil, tüm ücret ve maaşlara insanca yaşamaya yetecek bir artışın sağlanması talebi 1 Mayıs’ın temel talebi olarak öne çıkıyor. Buna temel politik özgürlük taleplerini ve savaşa karşı sloganları da eklemek gerekiyor. İşçi ve emekçi kitlelerin kitlesel katılımının örgütlenmesi, o gün çalışan işçilerin iş bırakarak 1 Mayıs kutlamalarına katılma çağrısı önem taşıyor.

Kuşkusuz 1 Mayıs sadece o günle sınırlı kalmayan daha kitlesel mücadelelerin örgütlenmesi yolunda önemli bir adım olabilir. Bu 1 Mayıs’ın kitlelerin artan hoşnutsuzluğunun, içlerinde iktidara ve büyük sermayeye karşı biriken öfkenin kitlesel olarak açığa vurulmasının ve giderek yaygınlaşmasının ivmelendiği bir güne çevirme çabası, oldukça sıcak geçmeye aday bir yaza ciddi bir hazırlık olacaktır. Bu yönde atılan adımları, gösterilen çabaları güçlendirmek gerekiyor.