Silah ölüm demektir!

Geçtiğimiz hafta dünyanın birçok yerinde hem basında, hem de basılı olmayan medyada silah tutan çocuk görüntüleri vardı. Bu görüntülerin hepsi, ABD’de çocukların silahlarla burun buruna olduğunu gösteriyordu. Çok izlenen videolardan birinde, bir erkek çocuk annesinin teşvikiyle bir otomatik silahı kullanabildiğini gösteriyor ve annesi ona defalarca övgü dolu sözler söylüyordu.

Bütün bu görüntülerin ne anlama geldiğini anlamak için birçok örnek incelenebilir, birçok trajik öykü anlatılabilir. Bunlardan birini incelemek üzere 2014 yılına dönelim. Arizona eyaletinde sıcak bir yaz günü. Eğlence arayışındaki bir çift, 9 yaşındaki kızlarıyla birlikte Las Vegas’taki otellerinden yola çıkıp, resmi adı “Son Durak” olan bir atış alanına gelirler. Atış alanı daha çok “Kurşunlar ve Burgerler” olarak anılmaktadır çünkü işletmenin patronları bu ortamı basit bir atış alanı değil, silahseverlerin bir araya gelebileceği “bir aile mekanı” olarak tanıtmak ve Las Vegas’tan müşteri çekmek istemektedir.

Eğlence arayışındaki silahsever çift, kızlarıyla birlikte atış yapılan bölüme geçerler. Önce adam atış yapar. Onun ardından sıra çocuğa gelir. Çocuğun eline tutuşturulan oyuncak bir silah veya basit bir tabanca değil, “Uzi” adıyla İsrail’de üretilen ve dünya çapında saldırı silahı olarak bilinen yarı otomatik bir silahtır.

Tam bu noktada beliren soruyu da düşünelim: Bir çocuk nasıl olur da atış alanında bir silahı eline alabilir? Bu yasalara aykırı değil mi? Arizona’da bir çocuğun atış yapması için 8 yaşında olması ve yanında anne veya babasının olması yeterli. Peki nasıl olur da eline bir saldırı silahı verilebilir? Burada da yasal bir engel yok. Bu saldırı silahı kullanılmasını engelleyecek yasal düzenleme öncesinde satın alınmış ve atış alanı işletmesi tarafından resmi kayıtlara geçirilmiş.

Bütün bunların 9 yaşındaki bir çocuk için çok aşırı olduğunu düşünmeyenler elbette ki, yalnız eğlence arayışındaki silahsever çift değil. Atış alanını işleten ve çocuklu aileler için uygun bir ortam olarak pazarlayanlar da, bir saldırı silahını eğlence aracı olarak görüyorlar.

Eline Uzi tutuşturulan çocuğa dönelim. Kendisinden önce atış yapan babası ve video çekmekte olan annesinin teşvikiyle ateş etmeye çalışır. Silahı kullanmakta zorluk çeker ve geri tepen silahın, eline silahı veren görevli Charles Vacca’ya doğru dönmesini engelleyemez. Bu sırada, “Bu silah benim için çok fazla!” dediği duyulur. Çok sayıda atış yapan diğer yarı otomatik silahlar gibi, çocuğun elindeki silah da bir seferde çok sayıda kurşun atar. Bu kurşunlardan biri Vacca’nın başına gelir ve ölümüne neden olur.

O gün olanlar ABD çapında duyulur. Ama bu gibi korkunç olayların yinelenmemesi için ciddi bir adım atılmaz. Tam bir yıl sonra, Charles Vacca’nın dört çocuğu babalarının ölüm yıl dönümünde televizyon kameralarının karşısına geçerler. Önce 12 yaşındaki Christopher konuşur: “Benim yaşımdaki çocuklar için Uzi ile ateş etmek hâlâ yasal. Bu değişmedi.” Onun ardından sözü 16 yaşındaki Elizabeth alır: “Yasalar çocukların içki içemeyeceğini, araba kullanamayacağını, seçimlerde oy atamayacağını söylüyor. Ama çocuklar tam otomatik saldırı silahlarını kullanabiliyorlar. Bu da değişmedi.” 15 yaşındaki Tylor ise şöyle der: “Yetişkinler bizleri koruyamadı. Bu nedenle artık bizim sesimizi çıkarmamız gerekiyor.”

Vacca’nın çocukları seslerinin mutlaka çoğalmasını gerektiğini bilerek, bir de imza kampanyası başlatırlar. “Bizim de Sesimiz Var” başlığını verdikleri kampanya ile çocukların otomatik silah kullanmasını engelleyen yasal düzenleme yapılmasını sağlamaya çalışırlar.

Bu öykü çok açık olarak gösteriyor ki, silahların çocuklardan mutlaka uzak tutulması gerekiyor. Henüz 9 yaşında bir kişinin ölümüne neden olmak, bir çocuk için korkunç bir yük. Silahların her türlüsü çocuklar için tehlikeli. Silah bulunan evlerde çocukların kardeşlerini, arkadaşlarını veya bir yetişkini yaralama veya öldürme olasılığı çok yüksek. Çocukların silah bulunan bir ortamda yaşaması, silah kullanmaya teşvik edilmesi veya zorlanması, ya da çocuklara silah armağan edilmesi mutlaka engellenmeli çünkü bunların hepsi çocuklara zarar verir. ABD’de yaşanan kazalar, ölümler ve katliamlar gösteriyor ki, silahlar çocuklara kaçınılmaz olarak ölüm getiriyor. Çocukların ve gençlerin yararı düşünüldüğünde tek çözüm, toplumun tümüyle silahlardan arındırılmasıdır.