Sennur’la birlikte oldukça…

Adnan ÖZYALÇINER

Sevgili Sennur, bugün 79 yaşına bastı. Onu olgun bir şair olarak anıyoruz. O Behçet Necatigil’in; “Sezer on altısını, kırk altısında yaşayacaktır / Çünkü bütün şiirler / Çiğnemiş çiçeklere özlemi anlatır” dediğince daha yirmi birinde; on altısında, kırk altısını yaşayan bir kadın olarak “Gecekondu” şiirini yazmıştır. “Aceledir sevişmeler tek odalarda / Yarı giyinikliğinden kadınların / Kaçış kaçıştır / Dönüverişinden çocukların.” diyeceği / diyebileceği olgunlukla.

Sennur’un şiiri yaşananlara yaşadıklarımıza dairdir. Özellikle bize yaşatılan -dayatılan da denebilir- yaşatılmak istenen sancılı günlere dairdir. Onun şiiri kıvılcımlar saçar. Yaşamı var eden sevginin kıvılcımlarını. Uygarlığın zenginlikleriyle güzelliklerinin eşitçe paylaşıldığı / paylaşılacağı günlerle gecelerini. Sennur’un şiiri coşkun akan bir sudur. Kayaları deler. Aynı zamanda sakin akan bir suyun duruluğundadır. Sennur, her şiirinde bir soru sormuştur. Sorduklarının karşılığını arar.

Sennur’un “Kimlik Kartı” on beşinde bir kız olarak başlamıştır: “Ben dedim mi / On beşinde bir kız düşünün hemen / Sevmesi sevilmesi / Güneş gibi aydınlık. ‘Ben’ dedim mi / On beşinde Cibali’de tütünde / Islak uçuk elleri / Tedirgin bir uykuyu akşamları örtünen. İnceden boyu posu / Hafiften öksürüğü / Komşulardan gizlenen.”

Sennur’un şiiri, sevdayla mayalanır: “-Uyanıp gecenin bir yerinde / karanlığı dinlemek?/-Sevdadandır. / -Dalıp gitmek yıldızların kımıltısına / Yüreği bölmesi türkülerin? /-Sevdadandır. / -Geceler uzuyor gitgide… / -Kıştır / Geceler uzar / Sevdadır kısaltan geceyi.”

Tıpkı Sennur’un dediği gibi sevda geceleri kısaltarak sabahı yakınlaştırır. Bir biri ardına her yıl. Her karanlığın ardından.  Bugün olduğu gibi Sennur’la birlikte olduğumuz sürece… Sennur’un şiiri var oldukça.