Hesap sorulmazsa

SUSMADIKÇA

Ses sesi çağırır. Söz sözü. Ağaç kuşu çağırır. Yaprak rüzgarı. Sokak çocukları çağırır. Çocukları çağırır. Çocuklar uçurtmaları. Uçurmalar gökyüzünü. Susmadıkça.

KÖRLÜK

Denizin sesinden uzakta. Ormanın soluğundan. Yükselen duvarların ardında. Göz gözü görmeyen karanlıkta. Körlükle.

GEDİK KAPANDI

Kara bir duvar diktiler ormanın önüne. Kapatarak açık kapıları. Taşların arasından pencere gibi açık bir gedik kaldı. Ormanı gözleyen. Son taş konunca gediğe ne orman kaldı, ne “Buraya gelin!” diye el eden adam.

SENİNLE

Kendime sarılıyorum sana sarılırcasına. Koşabilmek için soluk soluğa. Sen yanımda olunca.

ÖZGÜRLEŞMEK

Her gün, her yeni bir günü doğuracaktır. Gününü gün ediyorsan birlikte. Güvenle. Gününe gün katarak. Özgürleştiğinde.

AY ÇİÇEKLERİ

Sarışın güneşler doldurmuş tarlayı. Her biri ışık saçan ay çiçekleri. Gökyüzünden yere inmiş güneşin petekleri.

SIZINTI

Ne kadar karartılırsa karartılsın bir ışık sızacaktır. Kazıdıkça büyüyen. Yıllar yılı karanlığa direnen sabaha ulaşır her zaman.

HESAP SORULAMAZSA

Yaşadıklarımızın/yaşatılanların hesabı sorulmadıkça gece bitmez. Karanlık koyularak sürer. Güneş doğsa da…

TEKDÜZE

Hep aynı gün, aynı gece. Bitmeyen karanlıkta değişmeyen. Uzayan geceler, kısalan günlerle.

DUVARDAKİ AĞAÇ

Koskoca ağaç. Tek yaprağı kıpırdamıyor. Ne öten küçük bir kuş var, ne gaklayan koca bir karga. Yalnız resmi kalan beton duvarda.