Sonuç insanda

AY KARANLIK

Akıyor kent. Güneş altından ay karanlığa. Suyun bitmeyen akışıyla. Binlerce voltluk ışıklarıyla göz kırparak geceye.

SONUÇ İNSANDA

Uğur Kökden diyor ki: “Denemenin öznesinin de nesnesinin de insan olduğuna inanıyorum. İnsanın ya ürettikleri, ya da maruz kaldıkları! Ya kendi sürüveni ya özlemi! Ama bütünüyle insan çevresinde dönüp dolaşıyor sonuç olarak.”

KIR EĞLENCESİ

Bir kır eğlencesinde geçecek yaz. Gölgelerle dans ederek. Dönüp duran güneşin altında. Karanlığa kalmadan. Yıldız ışığında. Dolanırken ay. Bir zaman.

BİR MARTI

Tüyleri üşür bir martının göğü olmayan beton binaların altında. Denizin rüzgarından uzakta. Çöp koyteynerlerinin başında. Sokak aralarında.

ÖKSÜZ

Yarı karanlıkta. Duvarların arasında. İtiş kakış içinde. Gökyüzünün olmadığı sokaklarda. Öksüz.

BEYLER SARAYI

Çekip gidecektir. Pılısını pırtısını toplayarak. Beyler Sarayı yıkılmadan başına.

RENKLİ TELEVİZYON

Yaşamın bütün renkleri karartıldı. Siyah-beyaz akşamlarla. Parıldatmak için geceleri renk renk reklamlarla televizyonlarda.

MARTI BASKINI

Martılar çığlık çığlığa karada. Denizdeki balıklar boyladıkça dibi. Damlarda dolaşıyor her biri. Kovalayarak güvercinleri.

HÜCRE

Hücrenin penceresinden sızıyor gökyüzü. Parmaklıklar arasından. Parça parça. Bir yanı kara bulut yağmursa her zaman. Öteki yanıyla güneşi açtıracak. Aydınlatması için hücreyi.

PERDELER AÇILDIĞINDA

Işık dolacak odalar. Kapılar sokaklara açılacak. Meydanlar dolacak. Masmavi bir gökyüzünün altında. Perdeler açıldığında.